Dopamine

Ok. Ik heb waarschijnlijk een tekort aan dopamine. Het verklaart waarom ik de laatste tijd zoveel last heb van 'enge benen' en ik me zo moe voel. Dopamine is een stofje dat je lichaam aanmaakt en je een 'gelukzalig' gevoel geeft. Eén en twee bij elkaar opgeteld, klopt dat wel bij mij. Dat 'gelukzalige' gevoel is best ver te zoeken bij mij. Het verklaart ook waarom ik er tijdens een vakantie weinig tot geen last van heb. Zelfs in het weekend al. Het jammere is dat je geen potje Dopamine kunt kopen. Je moet dit zelf fabriceren. Door te gaan sporten bijvoorbeeld. Maar ja, van hardlopen krijg ik tegenwoordig hoofdpijn en ik vind een jaarabonnement op een sportschool belachelijk duur. Bovendien wordt het afgeraden om 's avonds te gaan sporten als je RLS hebt en ik heb natuurlijk alleen maar 's avonds tijd. Vandaar die woensdagmiddagen. De bedoeling is dat ik op de woensdagmiddagen hardloop. Gisteren niet gedaan dus. Moesten de duikflessen ophalen, langs het tuincentrum, even langs de Gamma, even boodschappen halen voor het avondeten en dan blijft er weinig tijd (en energie) over voor hardlopen. Maar 'ze' zeggen ook weer dat als je last hebt van RLS je niet al te intensieve sporten moet doen. Tja, hardlopen is natuurlijk wel één van de intensievere sporten. En ik vind het lekker om te doen en ik zal het ook blijven doen, hoofdpijn en RLS dienende.


Als je erover nadenkt klopt het verhaal wel aardig, want als ik buiten ben of gewoon in de tuin bezig ben, dan voel ik me lang zo moe niet en knap ik daar altijd enorm van op. Heb ook altijd het idee (gehad) dat ik een buitenmens ben. Als ik buiten ben, ben ik in mijn element. Tijdens vakanties ben je bijna niet binnenshuis en dan voel ik me gewoon top. En dan moet je daarna weer zo'n 9 uur overdag binnen zitten en als je dan zo'n zomer hebt als deze, zit je 's avonds ook binnen. Meestal ga ik dan voor ik thuis kom even een klein rondje wandelen in het park, even die frisse lucht opsnuiven samen met mijn imaginaire hond Frits. Nu zit ik hier op kantoor gelukkig wel met mijn ramen wagenwijd open en kijk ik uit op groene bomen waar de laatste tijd veel torenvalken zitten. Wat ik hoor een jong en een ouder. Leuk om te zien, áls je ze ziet. Je hoort ze meer. 

Gelukkig is het weer bijna weekend en kan ik weer wat bijslapen en proberen veel buiten te zijn. Misschien duiken?

In mijn element

Verbouwing in Oostende en zo


Hierboven een fotootje van de badkamer, althans het voorlopige wastafelmeubeltje. Ik heb helaas geen foto van hoe de badkamer daarvoor eruit zag, maar geloof mij dat het echt NODIG was dat die verbouwd werd. Er komt nu nog een mooie massieve houten plank onder de wastafel en daaronder een op maat gemaakt kastje voor onze prulletjes.


Hier zie je ook de douchecabine ernaast. Veel meer badkamer is er niet. Maar het is een mega vooruitgang. Daarbij komt er dus ook nog lamellenparket in de woonkamer en in afwachting daarvan is de oude vloerbedekking weggehaald met het volgende resultaat :


We hebben afgelopen zaterdag dus ook de gordijnen gewassen want alles zat dik in het stof. Maar dat heb je natuurlijk altijd met verbouwingen. Bij mij zelf zijn de 'verbouwingen' alleen nog buiten: een nieuw fietshok.


Inmiddels zit er al een dak op en is het hok 'dicht' en vanmiddag ga ik even iets kopen om het hok af te werken. De kliko's staan inmiddels naast het hok en in het hok staan de fietsen al. Dit fietshok staat net effe wat praktischer dan het oude hok waar ze in stonden.
Nu gaan we de tegels van dit gedeelte van de tuin ook nog herleggen. Grindtegels eruit en iets anders - moderners - ervoor in de plaats. Jan gaat dit zelf doen, want uitbesteden kost te veel geld en ik heb net een opdracht voor nieuwe kozijnen en een nieuwe voordeur gegeven (auw!!!) dus ik zit wat krap de komende maanden/jaren ;-)
In het 'oude' fietshok staan nu lege bloempotten en de BBQ en dat soort brol wat anders her en der in de tuin staat. Want in de schuur past dat allemaal niet want daar staan al onze duikspullen, de wasmachine, de droger en de vriezer. Tjongejonge. Nog even en we zijn omgeven door allerlei hokjes. Maar je moet creatief omgaan met de ruimte als je niet zo breed woont. Bovendien moeten we nu van deze tijd profiteren nu Jan 'in de buurt' is en dat we het hele weekend kunnen benutten. Aankomend weekend wordt ons laatste weekend dat we dit kunnen afmaken, want tot aan onze volgende vakantie zitten we ieder weekend vol. Het is niet te geloven... Maar je moet er wat voor over hebben: opknappen woning en verder met de opleidingen voor duiken om zo je Advanced te kunnen halen. Want op veel duikstekken moet je Advanced OW hebben en wij moeten daar nog twee opleidingen voor doen. Kost veel tijd (en geld). Onze sociale contacten schieten er wel wat bij in, maar het is bij de meeste anderen niet anders. Gelukkig dat Facebook bestaat.....






Wat een weekend..



Weer een weekend voorbij. En wat voor één. Einde Tour de France, Amy Winehouse overleden, Johnny Hoes overleden en zo'n 95 andere mensen in Noorwegen overleden. Door zo'n malloot die denkt eigenhandig de (Noorse) samenleving wel even te kunnen herinrichten. Je moet er niet aan denken hoe dat daar is gegaan. Ik lees in de krant dat hij anderhalf uur (!) om zich heen heeft kunnen schieten. Gewoon bizar. En daar is mijns inziens gewoon niets aan te doen. Dat moet toch een immens verknipte geest zijn. Hoe kan iemand zo worden? Maar je ziet het toch overal: in Amerika, in Finland, in Duitsland. Gewone jongens die zomaar even een paar anderen naar oblivian sturen omdat zij vinden dat dat moet. En dan vinden ze ook nog dat ze niets hebben misdaan.

Ondanks alles waren wij dit weekend in Oostende. Kuisen. Want daar is een nieuwe badkamer geplaatst en alles lag onder een dikke laag stof. Dus vrijdagmiddag direct begonnen met de slaapkamer en de badkamer en zaterdagmorgen de rest. Uit de kleedkamer en de woonkamer is de vloerbedekking weggenomen want daar komt respectievelijk laminaat en lamellenparket. En als dat ligt, kan alles worden heringericht en is het een mooi appartementje. Zaterdagavond zijn we lekker mosselen wezen eten in De Kombuis: zo'n tent waar je geen buitenlanders ziet want het ziet er oer-ongezellig uit, maar het eten is er prima en het heeft wel wat. Ik had nog geen mosselen gegeten dit jaar en ik vond ze lekker. Kleiner en duurder zeggen ze, maar ja, dat zeggen ze ieder jaar. Zondag nog even langs de moeder van Jan en gedag gezegd en daarna naar huis, nog even maten opgenomen van plinten en zo, en naar de auto om via Brugge (duikflessen halen) naar Nederland te rijden. Maar helaas, mijn auto wilde niet starten. De accu was tot op het bot leeg. Niets deed het meer. Ik had dit nog nooit meegemaakt. Gelukkig kwam Erik met een reserve-accu en een bereidwillige buurman en met startkabels kreeg ik het oude besje weer aan de praat. Weer een ervaring rijker. Bij vrienden van ons twee duikflessen gehaald die we mogen gebruiken en dan naar Nederland. Het was tegen zessen toen we daar pas waren. Een lekkere entrecote gebakken met een ietwat pittige ratatouille (maagpijn!) en vanmorgen mijn halfjaarlijkse bezoekje aan de tandarts gebracht (geen gaatjes...). En dan weer maandag. We komen de week wel weer door. Hoop ik toch.

Moe en herrie

Ben moe vandaag. Ik was vannacht al wakker omdat ik zo raar droomde en daar niet lekker van sliep en vanmorgen vroeg gewekt door die herrie hier - vliegtuigen en vrachtwagens - en dan lig je zo in je bed jezelf zo boos te maken, tandenknarsend binnensmonds te vloeken waarom het in 's hemelsnaam niet eens een keer rustig kan zijn hier, wetende dat je een moeilijke dag tegemoet gaat. Nu viel dat op zich nogal mee, maar nu - 15.00u - voel ik toch dat ik moe ben: ik ga dan wat schor praten en kan niet helemaal uit m'n woorden komen. Ik voel me ook moe en dat zit bij mij dan altijd achter m'n ogen en slaat op mijn stem. Maar het is vandaag dan ook wel weer behoorlijk lawaaiierig door die stijgende vliegtuigen. Soms hoor je het niet, zo gewend ben je eraan, maar als je je al moe voelt dan hoor je alles en dan merk je pas hoeveel herrie het is. Thuis heb ik er weinig last van, maar als de wind 'verkeerd' staat, hoor ik het thuis ook, zeker als het nog erg vroeg is. Ik werd daar vanmorgen dus wakker van.
Op kantoor had ik vroeger zogenaamde spraaksoftware omdat ik zo'n RSI had en ik met moeite kon typen. Dat werkte hier ook niet omdat steeds die vliegtuigen te horen waren. Dan 'zag' je de software dat geluid registreren en denken: wat is dit nu weer? En het werkte dus niet. Zelfs met het raam dicht was het niet te doen. Eigenlijk jammer dat dit nooit iets is geworden. Was trouwens wel een 'lekkere' muis want die hield je zo in je hand als een soort pistool en dat werkte wel heel relaxt.

Maar een beetje de Tour kijken dan...

Rotwereld



Ik maak mij zorgen over wat er allemaal gebeurt in de wereld. Misschien komt het door de media en 'valt het allemaal wel mee', maar ik vraag mij toch af waar het heen moet. Dat gedoe met Griekenland en Portugal en nu ook Italië. En aan de andere kant van oceaan beginnen ze nu ook al. Ik ben geen econoom en weet dus ook niet wat voor consequenties dit kan hebben, behalve dan dat wat je hoort. Maar dat wat je hoort kan gekleurd zijn en is dus niet objectief. Ik vorm liever mijn eigen mening, maar dat gaat lastig als je er niets vanaf weet. Misschien weet ik dan maar liever niets, gewoon alles uit: geen radio, geen TV, geen kranten. Beetje struisvogel spelen. Soms zou ik dat wel willen want op één of andere manier raakt het me toch en maak ik me dan toch zorgen. Ik ben allang blij dat ik nog gewoon in mijn oude, vertrouwde huisje woon, met weinig kosten en een mooie overwaarde. Geeft mij de ruimte om straks mijn oude houten kozijnen te laten vervangen voor kunststof. Ook wel een kleine aderlating, maar ik heb ervoor gespaard en ik kan sparen omdat mijn kosten meevallen.
Waarom is al het nieuws altijd zo deprimerend? Je krijg het idee dat er ook werkelijk NIETS goed gebeurt. Alsof iedereen zo rot als wat is en nietsontziend alles maar neermaait wat 'm in de weg staat. Zelfs het verhaal van CO2 compensatie is niets dan een luchtbel (Keuringsdienst van Waarden), wat ik overigens al dacht: ik compenseer mijn vluchten bijvoorbeeld niet, want ik weet niet waar dat geld naartoe gaat. Dan plant ik liever een boom in mijn eigen tuin dan aan iemand anders het geld geven en hem maar op z'n woord te moeten geloven dat dat ook gebeurt. Als iedereen z'n vlucht compenseert dan tikt dat aardig aan. Waarom ben ik niet op dat idee gekomen eigenlijk? Had ik nu in mijn droomhuisje kunnen wonen.

Le 14 juillet

J’ai des problèmes avec le lundi, le mardi et le mercredi. Aujourd’hui il fait jeudi et tout est bien. Je me sens mieux que dans le début du semaine. Je ne sais pas pourquoi. Peut-être c’est parce-que il n’y à que deux jours qui me reste pour travailler et après c’est encore le weekend. Je sais pas.

Hier j’ai encore couru le 3,8 km que je fais comme d’habitude – dans la pluie – et mon temps était 25.26. Encore 9 secondes mieux que la semaine avant. Ça va bien alors. Et pas de mal à ma tête cette fois.  Grappig. Ik heb al vanaf het begin van mijn chipje van Time Point 300 km gelopen en daar doe ik nu al één dag over en negen uur. Kan je nagaan hoeveel kilometer ik al heb gelopen vanaf dat ik ermee begon, ergens in 1990. Overigens heb ik vandaag wel wat hoofdpijn en heb daar vannacht ook al last van gehad. Daardoor wat onrustig geslapen. Ik ben helemaal al niet zo in topvorm deze week, maar dat heeft weer eens te maken met de tijd van de maand. Vandaar dat gepieker en gemijmer en melancholische gedoe.

Jan zit in Oostende waar nog hard wordt gewerkt aan de badkamer. Daar zijn ze nu al een maand aan bezig. De tegels zijn gevoegd van de badkamer én van de gang – want daar liggen ook nieuwe tegels – en ze zijn bezig met de leidingen van de chauffage (radiatoren op z’n Vlaams). Dan gaat het linoleum er nog uit uit de kamer en daar komt lamellenparket. In de kleedkamer komt laminaat. Het schijnt er nogal een puinhoop te zijn, dus ik ben blij dat ik er niet bij ben: zou daar helemaal gek van worden. De LoMa ligt nog steeds in Den Helder en van mij mag dat zo blijven. Tenminste lekker lange weekenden samen.

En nu nog even bedenken wat ik ga eten vanavond…

Het weekend van week 27

Ik wil niet pessimistisch doen, maar de dagen worden weer korter. Niet dat ik er al veel van merk, maar toch. Het gaat weer snel die dagen. Voor je het weet zit je weer in de kou. Eerst maar eens goed genieten van deze heerlijke zomer die in april begon! Want tot nu toe vind ik niet dat we te klagen hebben: veel zon, af en toe wat wolkjes en een mooie temperatuur.

Zaterdag zijn we met de fiets naar Hillegom gegaan vanwege mijn duikkeuring. Je moet ieder jaar worden gekeurd om je duikbrevet te behouden. Ze luisteren naar je longen en je hart en je moet blazen in meter om je longinhoud te meten en waarschijnlijk de kracht in je longen, er wordt naar je trommelvlies gegluurd en je moet allerlei vragen beantwoorden. Ik ben weer voor het komende jaar onder de pannen.

Na de keuring naar het centrum gefietst en daar nog wat kleine boodschappen gedaan en wat gegeten en gedronken en eer we thuis waren, was het inmiddels al tegen vieren. Een vegetarische curry gemaakt terwijl in een andere pan alle botten van oa wild zwijn en ree aan het trekken waren tot een heerlijke fond. We hebben 's avonds Slumdog Millionaire gezien. Een hele goede film trouwens.

Zondag niet wezen lopen omdat we zaterdag zowat de hele dag aan het fietsen waren geweest en vandaag hadden we weer een fietsdag op het programma staan. We zijn even naar de Sportfair geweest die werd georganiseerd en waar oa onze duikclub ook op aanwezig was, dus daar even wezen kijken. Was erg leuk en het is verbazend hoe een leuk stel mensen het toch zijn op de club. Iedereen kent je en groet je en ook als je daar binnenkomt op die club wordt je ontvangen als een familielid. Je kunt daar gewoon aan de tafel gaan zitten, een bak (supersterke) koffie nemen en gewoon blijven zitten en de hele dag ouwehoeren. Het is er altijd een gaan en komen van mensen en je komt altijd dezelfde tegen. Na de fair met de fiets even naar een andere duikwinkel waarvan ik had gezien dat zij op zondag open zijn. Aangezien The Wave dat niet is, zou dit voor ons een handig alternatief kunnen zijn als we flessen moeten vullen op zondag als we bijvoorbeeld in Toolenburg gaan duiken. Een behoorlijk goed gevulde duikwinkel met een vrij groot assortiment en dus op amper zeven minuten rijden van Toolenburg. Even een praatje gemaakt en dan krijg je meteen die vergelijkingen tussen PADI en SSI, maar er is voor allebei wat te zeggen en wij hebben nu eenmaal SSI en ik vind het persoonlijk niet zo slecht dat je je specialties pas later 'mag' halen dan allemaal in één keer bij PADI. Ik heb eigenlijk geen idee, want ik ken de methode van PADI verder niet. Ik weet wel dat PADI één groot, dik boek heeft waaruit je alles kunt leren en SSI heeft verschillende boekjes (wel in het Nederlands). Jan heeft het dikke PADI boek en je kunt er al veel uit halen, ook van de dingen die nog moeten komen zoals Deep en Navigatie. En je leert toch pas echt duiken door het te doen. Maar een gedegen theoretische kennis is ook noodzakelijk.

Verder is de baas op vakantie en heb ik het vrij rustig op kantoor. Heb alle tijd om puin te ruimen en na te denken over het wel of niet accepteren van een offerte van kunststof kozijnen. Doen we het bij de één of bij de ander, terwijl de één ruim drienduizend euro goedkoper is, maar de ander prat gaat op het verschil in kwaliteit. Alsof je dat kunt checken als leek zijnde. Bovendien moet je goed opletten dat je geen peren met appels vergelijkt en goed door de mooie praatjes van de verkopers heen kijkt. Als je je verhaal begint met de mogelijkheid dat je goedkoop kunt financieren - en dat zij er geen cent aan verdienen (haha) - en pas later op de wensen in gaat, kan je toch nadenken waar de winst zit. Moeilijke keuze. We proberen er nog wat uit te persen en dan volgende week de beslissing nemen.

Vlaanderen Wallonië

De Tour De France is weer begonnen. Voor mij niet interessant: ik vind dat niet erg boeiend dat wielrennen. Het gaat allang niet meer over de renners maar om de hele commercië santekraam eromheen.

De eerste tourdag won Gilbert. Heel België in vreugdestemming. En dan het frappante waar ik mij mateloos - als simpele Nederlander - aan irriteer: dan ineens is Gilbert een BELG. Als het gaat om sport of het nationaal belang, is een Vlaming of een Waal ineens een Belg. Dan kan het in één keer wél. Ze zeggen dat de Nederlander een hokjesgeest heeft, maar ik vind dat de Belgen - en dan bedoel ik de pers (Radio, TV) - er ook wat van kunnen.

Dat ze daar nog steeds geen regering hebben, vind ik ronduit schandalig en dat het 'volk' daar niet tegen in opstand komt, bevreemd mij enigszins. Net alsof ze er überhaupt geen vertrouwen meer in hebben. Hoe kan een land nou al een jaar zonder regering zitten?

En ach, ik ben maar een toeschouwer en weet ook geen oplossingen. Het gekibbel en naar elkaar wijzen komt op mij over als een drukke kleuterklas. Wat er mist is een juf.

IK GA VERHUIZEN!!!

Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...