Verkopen of verbouwen....

Het wordt tijd eens een heikel punt aan te snijden: ga ik door met het verkopen van mijn woning of haal ik het uit de verkoop en ga ik verbouwen?

Feit: de enige reden waarom ik zou willen verkopen is om weg te zijn uit de drukte en de ergernissen die ik heb om tegenover een wijkwinkelcentrum te wonen met daarin een Lidl en een C1000. Een vrij klein winkelcentrum maar door de Lidl best druk. Vooral qua verkeer is het af en toe gewoon een herrie en stinkt het er ook regelmatig, even afhankelijk van de wind. Maar daartegenover staat dat na sluitingstijd er weinig tot geen herrie is, behalve doordeweeks wat meer omdat er daarnaast in het sportgebouwtje nogal wat wordt georganiseerd zoals bijvoorbeeld yoga. 

Goede zin en Dr. Who

Zat ik vanmorgen vol energie op kantoor, begint dat nu toch wat in te zakken. Het is misschien niet zo verwonderlijk: het loopt tegen de middagpauze en dan zakt mijn suikerspiegel dramatisch. Maar ook 's middags zo rond half vier is mijn energie opgebrand en zou ik eigenlijk gewoon lekker naar huis moeten. Beetje rommelen, beetje lezen, beetje rondkloten.

Weer een weekend alleen achter de rug.

De Tragiek van Bonaire

Winter in Nederland. In feite eigenlijk nog niet, dat is pas in december, maar gezien de lage temperaturen zou je het haast zeggen. Nog geen vier graden overdag. Dat is toch best frisjes. 

Ik heb geen hekel aan de winter. Niet echt. Ieder seizoen heeft z'n eigen kenmerken en die zijn allemaal in zekere zin wel inspirerend. Ik hou er echter niet van als het zo grauw en grijs is als het de afgelopen dagen was, sinds wij terug waren van Bonaire. Vandaag is het zowaar zonnig met wat lichte sluierbewolking, maar ik voel mij met dit weer stukken beter. 

Op een ochtend toen wij wakker werden in Bonaire,

Bonaire revisited

Zonnig Kralendijk
Ben net koud terug van een dikke week Bonaire, of ik heb alweer pijn in mijn rechterschouder/nek. Toch een teken dat het Nederlandse klimaat mij geen deugd doet. Nu is Bonaire ook Nederland, maar toch een ander Nederland dan hier. Niet het Nederland zoals wij het kennen. Geen gejakker en gehaast, geen verkeerslichten, alles easy, relaxed, alles trankilo. Geen lage, grijze bewolking, maar zo af en toe een flinke donderbui en dan daarna gewoon weer zon met wolkjes.

We waren daar nu voor de derde keer, natuurlijk weer om te duiken.

Kanker

Het is een verdraaide turbulente wind die momenteel waait in mijn leven. Niet alleen heb ik geestelijk en lichamelijk nogal wat te lijden van de overgang, maar daarbij komt natuurlijk ook nog steeds het verhaal van mijn vader die in feite aan het doodgaan is. Ik schrijf daar weliswaar niet veel over, maar is nog steeds aan de orde. 

En deze oude brombeer die nu enige tijd geleden is gediagnosticeerd met longkanker in de laatste fase, maakt het leven van mijn moeder niet al te plezierig deze tijd. Hij weigert niet alleen alle hulp, maar reageert soms gewoon niet op haar als zij vraagt of ze iets kan doen, of vraagt hoe hij zich voelt. Hij is boos en dan blijkbaar ook boos op haar wat voor haar natuurlijk op z'n minst behoorlijk k-u-t is. Wil je van die laatste maanden, weken nog wat maken, wordt dat praktisch onmogelijk gemaakt door hoe hij eronder is.

Appeltaart

Het wordt een beetje een herhaling van de dagen hiervoor. Vandaag gaat het weer niet goed. Gisteren voelde ik me ronduit lamlendig. Had hoofdpijn, was moe. Vroeg erin maar kwalitatief niet zo goed geslapen op een oxazepammetje. Gelukkig geen echte hoofdpijn meer - meer een zwaar hoofd - maar zó moe, ongeduldig, zó sjaggie....... Echt erg.

Dan kan je je gaan afvragen of het te maken heeft met de overgang of dat er meer aan de hand is. Je hoort wel eens van die verhalen van mensen die gewoon uitgeput zijn en zo voel ik mij ook.

IK GA VERHUIZEN!!!

Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...