De vloer is nog niet droog (genoeg)

Dieptepunten alom. De vloer is nog niet droog (genoeg).

Vandaag ligt de vloer er vier weken in en zou - in theorie - droog moeten zijn. Maar vanmorgen is de vloer gecheckt, op het oog, en er zijn delen nog niet droog. Het kan niet lang duren maar toch nog niet. Op zich kan daar een egalinevloer overheen, maar dan treedt er na verloop van tijd kleurverschil op die plekken waar de vloer nog niet droog genoeg is. We zien de bui al hangen dat de vloer volgende week gegoten gaat worden en het komt ons nu juist mooi uit om het deze week te doen, uiterlijk begin volgende week. 

Eén lichtpuntje is wel dat donderdag het parket gelegd gaat worden, maar dat is denk ik ook zo gebeurd. Het parket wordt in de lengte gelegd en niet in de breedte zoals werd voorgesteld. Als ik het in de lengte leg, ziet de kamer er optisch langer uit. Nu ik al een deel van het zitgedeelte bij de keuken heb getrokken, blijft er relatief weinig zitruimte over: in feite de helft is nu keuken en de helft zitgedeelte. Er was ook voorgesteld om eerst een soort kader te maken van de parketdelen en dan in dat kader de stroken parket (zie plaatje). 

Maar ook 
Patroon Mitre Boarded Basket...
daar hou ik niet van. Vind ik te popperig, te klassiek. Ik hou van simpel en ik hou van imperfectie, wat niet betekent dat het een rommeltje moet worden. Imperfectie meer in de zin van dat een huis is om in te leven en geen showroom moet zijn.


Jan gaat vandaag dan de ventilator in het toilet aanbrengen en meer kunnen we niet doen. Het is wachten op de vloer om verder te kunnen. Pas dan kan de rest van de keuken worden geplaatst.

Nu. Het zal al een heel ander gezicht zijn als het parket ligt. En dan kunnen we tenminste onze meubels weer terug plaatsen en wat dozen gaan uitpakken. Hopelijk kan dan de vloer begin volgende week gegoten worden. Het is niet anders....

Frustraties tijdens verbouwing? Ik? Nee hoor.....

Het regent en het regent en het regent.....Problemen op de weg. Alles onder gestroomd. Hier kunnen de putten het water nog goed verwerken. Wel hier en daar wat kleine lekkages (op het werk) maar dat zijn de bekende plekken en dan moet ik te zijner tijd de aannemer daarover informeren. Maar die aannemer, onze klusjesman, is ook míjn aannemer dus ik ga vóór nu.

Jan heeft de afgelopen dagen bijna alles geverfd. De plafonds en een groot deel van de muren in gewoon simpel wit en twee andere muren in Opaal Wit van The Colors van Histor. Ik heb moet ik eerlijk zeggen nog niet zoveel puf om over kleuren na te denken. En mooi wit is niet lelijk en dat is voorlopig gewoon het simpelst en als ik wat tot rust ben gekomen kan ik altijd een muur hier en daar overschilderen. Laten overschilderen, want ik zit nog steeds met die verdomde pijn in mijn pols en arm.

Vrijdag heeft de aannemer de tegels in het toilet gevoegd. Het zijn mooie tegels en ik ben toch wel blij dat ik deze tegels toch ook in het toilet heb laten plakken. Dezelfde komen straks ook in de badkamer. Ze zijn mooi, mat, groot en gekalibreerd wat wil zeggen dat de hoeken strak 90 graden zijn en dus de voeg heel klein kan blijven. 
Nu nog de afspraken voor het plaatsen van het toilet en het fonteintje, maar ik geloof dat er vandaag weer niets gebeurt.... Grrrr, ik moet dan altijd zó op mijn tanden bijten... Lijkt mij ideaal weer nu om een toilet te plaatsen of de parketvloer te leggen. Maar ja, wie ben ik.

Aangezien de badkamer eind augustus zal worden aangepakt, zoek ik nog een oplossing om mijn wasmachine op een andere plek te zetten zodat daar een permanente waterslang op aangesloten kan worden. Hij staat nu in ons fietsenhok en ik moet iedere keer als ik was op het juiste moment met de tuinslang water in de machine doen. Op één of andere manier pakt de wasmachine geen water als ik de tuinslang met zo'n Gardena koppeling op de wasmachine aansluit. Ik moet dus de slang aansluiten zonder die koppeling want ik vermoed dat het daardoor komt. Ik moet zeker tot eind september - en dat is dan best-kaas scenario - mijn wasmachine buiten laten staan. Er komt een nieuwe als de badkamer klaar is én een nieuwe droger. Maar het is gewoon behelpen en ik wil het gewoon anders. Jan begrijpt niet waarom ik daar zo'n probleem mee heb, maar ik vind het vervelend en ik wil de wasmachine gewoon aan kunnen zetten zonder al dat gedoe - stekker in stopcontact, tuinslang afrollen en op kraan aansluiten, water in het bakje, afvoer ophangen [zucht]. 

Waar maak je je druk om zou je zeggen, loop niet zo te zeuren! Maar het is al dat gehannes, al het ge-eikel eromheen, alles in dozen, alles onder het stof, de bank onder een kleed, de vloer niet afgewerkt, enkel nog je slaapkamer waar de helft van het meubilair van beneden staat..... en dat al twee maanden lang. Je gaat dan bijna aan je zelf twijfelen dat ik inderdaad niet zo moet zeuren en dat het allemaal vast heel mooi wordt. En dat zal ook wel, maar ik kan je zeggen dat ik nu al huizenhoog op zie tegen de verbouwing van de badkamer en dat dat een nóg grotere impact heeft op alles, want die bouwvakkers beginnen - áls ze al komen - al om zeven uur 's morgens en dan moet ik in feite al aangekleed en alles zijn voor zolang ik nog gebruik kan maken van de douche. En voor hoe lang dat dan weer??? Weer twee maanden?? Zijn er dan weer dágen dat er niets gebeurt? Ik heb met de aannemer afgesproken dat ik de badkamer in een zo kort mogelijk tijdsbestek gedaan wil hebben. Vier tot vijf weken, zei hij. Nou ja, vooruit. Klinkt hoopvol. Maar hij kan het wel zeggen, maar gebeurt het dan ook? En waar moet je dan douchen? Hoe hou ik mijn slaapkamer stofvrij? En de rest? Want je kan er donder op zeggen dat straks weer alles onder het stof zit. 

Ik zie gewoon uit naar het najaar want als het goed is is het dan achter de rug. Ik probeer natuurlijk wel zo veel mogelijk te genieten van de zomer en op dit moment kan dat ook wel en zit ik niet de hele godganselijk dag in de troep. Maar ik raad iedereen aan die ook zo'n rigoreuze verbouwing gaat doen om in een ander huis te gaan wonen, want het is even leuk, maar op een gegeven moment gaat het ten koste van je humeur - en dus je relatie. En in mijn geval is mijn RSI weer terug gekomen. 

Tja, ik mag blij zijn dat ik überhaupt een huis heb en na alles wat er is gebeurd zijn het allemaal trivialiteiten, dat besef ik best. Ok, laten we zeggen: nog even drie maanden tanden op elkaar?


Het verhaal achter de vloer

De zomer kan voor 2014 in ieder geval niet meer stuk. Voor mij is 2014 nu niet bepaald hét jaar waar ik met veel plezier aan zal terug denken. De nasleep van het overlijden van mijn vader - de zorgen voor mijn moeder die daarvoor in de plaats zijn gekomen -, de verbouwing die al véél te lang duurt, de ramp met de MH17 die mij erg aangrijpt (wie niet....). Gelukkig gebeuren er ook leuke dingen en heb ik dit jaar in ieder geval al mijn eerste grotduiken gehad! Tada! 

De zorgen om mijn moeder lijken ongegrond, maar natuurlijk hou ik vinger aan de pols. Een heupoperatie gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten, temeer omdat ze nauwelijks een week ervoor ook plots naar het ziekenhuis moest. En van een ziekenhuis word je alleen maar zieker. Dat alles bij elkaar - inclusief natuurlijk het nog steeds verwerken van het overlijden van mijn pa - kost veel energie. Mijn broer maakt zich daarentegen erg veel zorgen en daar krijgt hij dan weer migraine van en dat geeft mijn moeder weer zorgen en zo is het cirkeltje rond. Het is natuurlijk niet verkeerd om voor je moeder te zorgen - let op het woordje 'voor' - maar het moet niet ten koste gaan van je eigen well being want anders kan je straks voor niemand meer zorgen. Afijn. Ik probeer te doen wat in mijn mogelijkheden ligt. Dat is beperkt, ben ik mij van bewust, maar het is nu eenmaal niet anders.

En dan nu de verbouwing. Nu al bijna twee maanden aan de gang wat natuurlijk véél te lang is, temeer omdat ik mijn 'huis' nu al die tijd 'kwijt' ben. Zoals de man van de vloer zei: 'je bent je veilige plekje kwijt'. Je kunt dan wel bijvoorbeeld tijdelijk in een ander huis zitten als het moet, maar dat is ook jouw huis niet en voelt niet zo goed en comfortabel aan als je eigen huis, je eigen bank, voetjes op de tafel.... 

Ik heb dus de aannemer gesproken en hem op het hart gedrukt dat ik het in feite in de komende tweeënhalve week gedaan wil hebben. Dus toilet klaar en vloer klaar, zodat ik mijn meubels weer terug kan zetten en de boel weer kan gaan inrichten. Omdat het mij best hoog zit kwamen daar natuurlijk de nodige emoties bij maar misschien is dat zo slecht nog niet en komt de boodschap goed over. Ook de man die de vloer gaat gieten en het parket gaat leggen op het hart gedrukt dat ik het gedaan wil hebben in week 32. Ik hoop echt dat dat gaat lukken. Ook voor de badkamer straks in september heb ik bijna geëist dat ik dat in een zo kort mogelijke termijn gedaan wil hebben. Ik hou er niet van om mensen onder druk te zetten, maar blijkbaar is het noodzakelijk anders doen ze niets of denken 'ach, dat komt wel...' Spijtig.

Overigens heb ik nu wel het verhaal gehoord achter de vloer. Zoals eerder geschreven is bij het verwijderen van de dekvloer de vloer ingestort en is ten dele gerepareerd met tempex vloerbroodjes. Daarna is de vloer provisorisch dichtgesmeerd met betonmortel. Ik hoorde van de vloerman dat het er erg dramatisch uit zag, dus niet alleen fysiek maar ook qua 'en hoe nu verder'. Schijnt dat dit toch wel een puntje was. Maar goed dat ik dat allemaal niet wist en uiteindelijk alleen heb meegekregen dat er een nieuwe vloer is gestort. Maar de ondervloer, dus met name de broodjes, schijnt nogal instabiel te zijn, dus ben nu een beetje ongerust of alles nu wel stand houdt, ook op de langere termijn. Ik mag er vanuit gaan dat met een nieuwe vier centimeter dikke vezelbetonvloer het wel stabiel is. Toch? Oef, zal denk ik wel een gepeperde rekening worden, vermoed ik.... 

Ondertussen is het toilet wel betegeld, maar nog niet afgewerkt. Soms gebeuren er meerdere dingen op één dag en dan staat het weer een poos stil. Gelukkig is Jan thuis en heeft hij alle muren in de primer gezet en is hij bezig met de uiteindelijke verf. Ik had eerlijk gezegd niet geweten hoe het had gelopen als ik hem niet had....Ik laat het te weinig blijken hoe zeer ik dat waardeer, maar zit nog niet in mijn goede doen en zie ondertussen meer en meer op tegen de badkamer straks. Als ik nu aan mijn huis denk, krijg ik echt zo'n unheimisch gevoel. Ik kom er nu dan ook niet graag en kan me er niet ontspannen. Ja, en als je je twee maanden niet echt kan ontspannen en er ook nog allerlei andere 'zorgen' bij komen, is het niet zo gek dat ik nu weer RSI heb en nors en kribbig ben. Moet me maar focussen op het einde - wanneer dat dan ook mag zijn - en vertrouwen op een goede afloop.



Keuken deels herplaatst

Buiten regent het. Gelukkig. Een beetje verkoeling. Hoewel het alleen maar warmer wordt hier binnen. Goed voor de tuin zullen we maar zeggen.

De vorige week is er niets gebeurd in mijn huis. Ik was nog vergeten te zeggen dat de week dáárvoor al wel de dubbele dimmer is geplaatst in de keuken en dat de bewegingsmelder voor in het toilet ook is aangesloten, tenminste, de bekabeling daarvoor dan, want er zit nog geen plafond in het toilet. Het zijn de details hè. Bovendien heb ik nog de vouwgordijnen opgehangen op een avond vorige week en toen kwam ik ook tot de ontdekking dat door het stuken de maten dus wat waren veranderd (= kleiner) en dat ik nog een stukje van het frame moest afzagen. Gelukkig paste de stof nog wel tussen het kozijn. Ik ben blij dat ik dit nog wel heb opgehangen gezien het warme weer anders was het helemaal niet te harden in de woonkamer (die op het zuiden ligt...)

Afgelopen zaterdag is een deel van de keuken herplaatst. Warmste dag van de week - misschien wel van het jaar - en de keukenmonteur liep in het schuim en zweet om de keuken weer in elkaar te zetten. Dat is aardig gelukt hoewel ik nog niet helemaal zeker ben of ik het (massief houten) werkblad nu nog wel zo mooi vind, want het deel tussen de hoekkast en de Boretti bestaat uit twee delen - gebruikt van het 'oude' werkblad - wat als het ware aan elkaar is geplakt. Nu moet het nog wel geschuurd worden en dan verwacht ik dat het al wat minder zichtbaar is. En als ik het dan nog erg lelijk vind, dan laat ik dat misschien te zijner tijd ook wel vervangen. Weet het nog niet eigenlijk. Maar goed, we kunnen weer afwassen en koken en eten maken op de manier zoals we gewend zijn en ik hoef niet meer buiten water te halen in een teiltje en dat soort camping-achtige taferelen.

Keuken deels weer herplaatst
Zondag hebben we de keuken een beetje ingeruimd, enkel om wat dozen kwijt te zijn en om toch al iets van de spullen soort van aan de kant te hebben. Alles wordt toch nog wel weer verplaatst als ik later de extra kastjes heb, maar het is zo beter. Pannen weer bij de hand, borden, voorraad. De rest komt later. De ruwe vloer - die nog wél stoft - gestofzuigd in afwachting wat hopelijk nog gaat gebeuren komende week.

Zaterdag zijn wij in die hitte nog wel even langs Meijer Tegelhandel geweest. Je wordt echt altijd geweldig geholpen daar. Echt een toptent. Omdat wij niet zeker wisten of en wanneer het toilet nu eens betegeld zou worden, kwamen we min of meer met het idee om het dan maar zelf te doen. Maar ik heb nogal een grote tegel uitgekozen en daar waagt Jan zich niet aan. Dus even langs de tegels om te kijken of we voor het toilet geen kleinere tegels konden nemen. Beetje een keus gemaakt en het zou dan net goed uitkomen met de tegels die we nu hebben om de restpartij er bij te kopen en daarmee de badkamer te doen. 

Het is echter wel een punt om nu eens eindelijk te bepalen wat ik wil in de badkamer want je ziet zo veel en alles ziet er even fraai uit. Maar ik denk dat ik toch ga voor het volgende:
- 'natte' deel in de grote, witte tegels inclusief de WC en de ombouw
- 'droge' deel, dus de muur tegenover het natte deel wil ik gewoon laten stuken en dat dan met watervaste Latex schilderen. Ik wilde eerst Beton Ciré, maar ik laat dat maar varen. Ook vanwege de kosten.
- de vloer misschien in grijze soort van 'beton-look' tegels en het douche gedeelte misschien doortrekken in diezelfde vloertegels (ideetje van één van de medewerkers van Meijer)

En dan moet ik nog een wastafel, een kast onder de wastafel, een toilet, een doucheschuifdeur, een nieuwe douchestang met -kop....

Maar omdat we in de loop van de zondag een SMSje kregen dat er vandaag - maandag - begonnen zou worden met de afwerking van het toilet en ik dus ook vandaag heb gehoord dat die kleinere tegels toch wat ouderwets zijn - waar ik het wel mee eens ben - hoeft Jan niet te tegelen, gaan we toch die grote witte tegels gebruiken en bestellen we voor de badkamer wel een nieuwe partij. Het gaat traag, heel traag, maar heel heel langzaam komen we toch telkens weer een stapje verder. Als de vloer er nu maar eens in zou kunnen, dan kan alles weer op z'n plek.

Jan is thuis deze komende twee weken en die tijd gaat hij het plafond en de muren verven. Ik kan helaas door mijn hand en pols bar weinig doen, wat erg frustrerend is. De muren en plafond moeten eerst met een voorstrijkmiddel worden voorbewerkt en dan kunnen we de 'definitieve' verf erop doen. Ik heb besloten alles in eerste instantie wit te houden: ik kan dat later altijd veranderen. Overigens heb je wel meer dan vijftig tinten wit..... Moet het eerst af zien en dan pas kan ik bepalen of ik ergens op een muur misschien een andere kleur zou willen. En dat is zo aangebracht. Niks makkelijker dan muren verven.

Nadat we zondag alles weer hadden ingeruimd en aan de kant hadden gebracht, hebben we toch een rondje hard gelopen ondanks de warmte en het rare tijdstip. Het was tegen half drie dat we in het bos waren en meestal is het dan roede lopen vanwege de drukte. Maar het was wat onstabiel, het had zelfs geregend, dus de drukte viel mee, maar het was toch warm, graadje of 25. Ik heb een minuut langzamer gelopen dan anders maar het ging toch best lekker en heb iets meer dan vijf kilometer gedaan. Ja, was wel weer erg prettig. Gewoon tempo en afstand omlaag en dan lukt het best. 

Te warm?

Ik heb geen idee hoe warm het is hier, maar het zal wel aardig in de twintig lopen. De airco had ik nog niet aan rond elf uur want dat stel ik altijd zo lang mogelijk uit. Een uurtje later toch maar ramen dicht en airco op drieëntwintig. Niet te koud dus.

Vandaag kwam ik niet op gang. Echt niet vooruit te branden. Beetje hoofdpijn en veel pijn in mijn rug, hoewel ik niet goed kan voelen of het nu mijn rug is of iets binnen in mij wat bij ons vrouwen net zo goed zo'n pijn kan doen. Ik heb gisteren niets noemenswaardigs gedaan waar ik rugpijn van zou kunnen krijgen. Niets zwaars verstouwd of het moet zijn geweest dat ik het avondeten voor mijn moeder heb klaargemaakt op een voor mij veel te laag aanrecht.

Ondanks dat het werk aardig doorloopt op kantoor, ben ik er gisteren toch even tussenuit geknepen om naar mijn moeder te rijden. Eerst even langs de AH om kippenpootjes, pasta en sla te halen en nog wat lekkers voor tussen de middag, en dan een uurtje tuffen op niet al te drukke snelwegen. Het verbaast mij altijd zo dat zoveel mensen zo hard rijden. Ik zie daar volledig het nut niet van in. Ik rij meestal zo rond de honderd/honderdtien. Lekker zuinig en hard zat. Mijn tuppertrut kan ook niet veel harder - hoewel ik best wel eens honderddertig heb gereden ermee - maar ik heb daar ook geen behoefte aan. Wat wel vervelend is is dat je met inhalen of 'berg' op erg weinig kracht hebt en goed moet inschatten wanneer je 'verantwoord' kunt inhalen. Ik zal dan ook blij zijn als ik een andere auto kan kiezen want never nooit meer een Peugeot 107 of iets van dat kaliber voor mij! Ik heb mijn oog nu min of meer op de Toyota Auris Hybrid laten vallen. Die heeft ook veertien procent bijtelling en is meer auto dan de 107. Maar ik moet nog even wachten tot volgend jaar.

Gisteren dus even naar Lelystad. Even langs mijn moeder met haar nieuwe heup. Daar heb ik voor haar de twee kippenpootjes gestoofd in ui en tomaat en ik had verse pasta gekocht en een heerlijk Italiaanse Salade bij de AH vandaan - die vind ik de lekkerste - zodat ze die avond eens lekker kon eten. Even broodje gegeten, gekletst en tegen half drie kwam een nieuwe stoel die Hans - mijn broer - voor haar had geregeld. Zo'n sta-op stoel. Is beter voor haar rug en heup. Die werd in elkaar gezet toen ik weer weg moest.

Het was gisteren weer te warm om te gaan hardlopen, vandaar dat ik even de gelegenheid aangreep om op en neer te rijden naar Lelystad. Helaas vandaag dus ook behoorlijk warm, dus van het hardlopen komt waarschijnlijk niet veel terecht, hoewel ik toch ga proberen om een ochtend iets te lopen, al is het maar vier kilometer. Het ging zo enorm slecht afgelopen zondag, dat ik sta te popelen om dat over te doen. Maar ik denk dat het meer door mijn vermoeidheid kwam en de emoties van de dag ervoor dan door de warmte.

En dan nu de verbouwing....nu alweer twee dagen (dinsdag en woensdag) niets gebeurd, hoewel de aannemer had gezegd het toilet te zullen doen deze week. Deze week duurt nu nog anderhalve dag, dus wie weet... Maar dat het veel te traag gaat is wel duidelijk. Het had al af kunnen zijn. Op de vloer na dan, want dat kan niemand bespoedigen. Nog een geluk dat ik het in de zomer doe en niet in de winter.

Deuren afgehangen

Ik voel mij vandaag eigenlijk best wel opgewekt. Misschien komt het omdat gisteren de drie deuren zijn ingehangen. Nog wel zonder beslag, maar die zijn besteld en volgen nog. Niet dat de deuren nu prachtig mooi zijn: het zijn slechts onafgewerkte egale deuren die nog geverfd moeten worden. 

Deur meterkast en toilet
Misschien komt het ook omdat mijn moeder weer thuis is en ik goede hoop heb dat het nu al stukken beter met haar gaat, hoewel zij nog wel erg moe klonk toen ik haar gisteren belde. Maar ze voelde zich verder goed en natuurlijk vier dagen na een operatie kan je ook niet verwachten dat ze nu al de trappen op en af rent. Ik hoop gewoon dat ze nu wel wat meer zal gaan wandelen, langzaam opbouwen, zodat ze wat mobieler wordt en wat meer buiten komt. Ik zou mij dan al een stuk happier voelen, te weten dat je mamsje zich zeker gaat redden, ook natuurlijk een beetje ter geruststelling van mijn eigen geweten omdat ik wat beperkt ben in 'behulpzaamheid' door allerlei omstandigheden....afstand...werk... verbouwing...

Waar ik wat minder vrolijk van word is dat ik weer erge last heb van mijn hand en arm door wat ik gedaan heb. Hele simpele dingen als ramen zemen en kozijnen schoonmaken en daar heb ik dan helaas toch weer last van. Dat RSI gaat nooit weg. Ik moet wel uitkijken nu, want mijn pols- en duimgewricht zijn behoorlijk gevoelig. Nu doe ik weer meer met links, zoals gisteren dan toch weer lijmresten verwijderen van de tegels in de tuin. Kan het dan toch niet laten. 

Het is nu een genot om buiten te zijn, nu met iedereen opgehoepeld naar het buitenland. 's Morgens zo heerlijk rustig in mijn straat en rustig op de weg naar kantoor. Zalig. Als het zo iedere dag zou zijn, dan zou ik hier met plezier wonen en me lang niet zo gestrest en geïrriteerd voelen. Ik hoor iedereen om mij heen zuchten van genot dat het nu zo rustig is en dat het wel zo mag blijven. Al die kinderen lawaaischoppers moven, die concentraties scholen buiten de woonkernen plaatsen evenals de supermarkten en enkel de kleine winkeliers toelaten. Vind ik eigenlijk best wel een goed plan! Mensen pakken toch om ieder wissewasje hun auto en ouderen en slecht-ter-been zijnde pakken hun scootmobiel. Dus geen enkele reden meer om dat soort voorzieningen in woonwijken te plaatsen. Gemeente, lees je dit?? Voer het maar uit zou ik zeggen.







De keuken revisited

De keuken. Wat zullen we daarover zeggen. Er valt weinig te zeggen, want er is niets gedaan. Niet de schuld van de monteur, want die was keurig op tijd. Ik weet niet of je in dit geval van enig 'schuld' kunt spreken. Omdat de vloer een aantal centimeter hoger is komen te liggen, zouden de keukenkastjes - als we deze op dezelfde hoogte zouden houden als oorspronkelijk - boven de vensterbank uitkomen. We - ik - hadden bedacht om dan toch de keuken gelijk te houden met de vensterbank, oftewel een centimeter of 3 1/2 lager dan eerst. Dat is gemakkelijker gezegd dan uitgevoerd, want dan heb je andere stelpoten nodig. Gebeld naar de firma B&B te Nieuw-Vennep, ons geval voorgelegd, maar volgens onze verkoper was het niet nodig om nieuwe pootjes te bestellen want 'de monteur lost dit wel op'. De monteur kon dit helaas niet doen met deze pootjes want een stukje afzagen was geen optie, want aan de ene kant zou dat dan ten koste gaan van de schroefdraad en aan de andere kant van het stoprandje, om zo maar te zeggen en dan zouden de pootjes door de kast heen zakken. Hij is nog speciaal voor ons naar Amsterdam gereden op jacht naar kleinere poten, maar hij kon er maar vier bemachtigen en wij hebben er zeventien nodig. Dus hebben wij de hele keuken hermontage maar uitgesteld naar de komende zaterdag. 

De keuken zoals die er nu bij staat, zonder water, maar wel
met Boretti (niet zichtbaar op de foto)
Ik baalde er wel behoorlijk van. Na een week dat er niets gebeurd is in huis en volledige radiostilte van de aannemer en het maar opkroppen van die frustraties die dat teweeg brengt, kwam het er zaterdag (weer) uit met veel huilen (achteraf wel duidelijk waarom ik zo emo was......). De verkoper van B&B kon het geen reet interesseren dat wij door zijn advies dat de monteur het wel op zou lossen, nog een week zonder keuken zouden zitten. Ik heb achteraf spijt dat ik mijn kastjes bij B&B heb gekocht, zeker omdat ik wat weekjes terug een collega van mij ook niet al te lovend over B&B hoorde praten. Ze zijn ongeïnteresseerd en zitten er alleen om te verkopen en verder zijn ze alleen met zichzelf bezig. 

Het was ook de monteur die ons destijds de doorslag gaf om de kastjes bij B&B te kopen en niet B&B zelf. De monteur uit Naarden was zo doortastend en meedenkend - en nu weer - dat het voor ons niet echt veel uitmaakte bij wie we de kastjes zouden bestellen. Het composiet blad dat we erop gaan leggen komt weer bij iemand anders vandaan dus in dat geval heeft B&B daar ook geen winst van. Afijn. Als het goed is zijn we daar over een tijdje toch van af en hebben we daar geen boodschap meer aan. En buiten dat, er is bij iedere keukenleverancier wel wát. Met een beetje meedenken zou je je kunnen onderscheiden.

Dan hebben we maar een muur geschilderd en Jan heeft de buitenunit van de afzuigkap aan de muur bevestigd. Weer twee wassen gedaan met de nodige omhaal en nog even doorkamperen. Dit wasritueel zal nog wel even duren: als het meezit (!) toch wel minstens tot eind september. Ik heb dit weekend nog de meeste tijd doorgebracht in de tuin om deze te onderhouden. Op sommige plekken waande ik me bijna in het oerwoud. Van tuinieren word ik kalm en ik vind het heerlijk om zo tussen het groen bezig te zijn. Laat mij maar waaien. Nu moet eigenlijk de buitenkant nog gesnoeid worden, maar dat is iets voor een ander keertje.

Bovenop alle verbouwperikelen en de 'tegenslagen' - vooral veroorzaakt door de aanleg van de vloerverwarming - moest mijn moeder ook nog eens naar het ziekenhuis. Ze had er al in gelegen vorige week met darmklachten, en nu was het voor haar heup. Dat gaat je natuurlijk ook niet in de koude kleren zitten dus dan is het best logisch dat je dan wat emo bent. Als je dan ook nog eens geheel onverwacht na drie maanden afwezigheid ineens weer met een ander vrouwelijk ongemak geconfronteerd wordt, is mijn emotionele bui, de hoofdpijn en de vermoeidheid ook weer verklaard. En zondagmorgen ging mijn hardlopen ook écht voor geen meter, echt super slecht gelopen, maar.... gelopen. Zondag voelde ik mij dan ook een stuk beter.

De muur een tweede laag gegeven, weer in de tuin gewerkt en dé oplossing gevonden voor de hoogte van de keuken, de lengte van de gebruikers en de inpassing in de ruimte. Tádá! Al zeg ik het zelf, je komt vanzelf tot een oplossing al kost mij dat enorm veel moeite om dat te 'zien'. 

Vanmorgen is de aannemer langs geweest en als het goed is hangen de deuren erin als ik later thuis kom en hij zou het toilet afmaken vóór zijn vakantie. Er gebeurt dus wat.... en dat voelt lekker....


Van Saba, BTW en keukens

En zo voelt het nu aan om op Saba te wonen, alleen hier is het dan nog iets minder vochtig. Nog even en de boomkikkertjes van Saba kunnen hier ook goed gedijen. Ik zou nog best wel een keer terug willen daarheen, maar we zouden dan niet meer in de Ecolodge verblijven, hoewel het daar wel erg mooi is en het een zeer aparte beleving is. Wij zaten daar toen twee weken en dat is echt te lang. Zeker als je daar zo'n 100% luchtvochtigheid hebt. Dan kan je beter in The Bottom gaan zitten en buiten dat, een dag of twee, drie is meer dan voldoende.

Maar zoals het hier gisteren was - en vandaag ook wel - zo is het daar dus ongeveer ook. Ik vind het niet zo erg. Ik heb mijn wapper aan 's nachts boven mijn bed en ik slaap prima. Ik kan gelukkig min of meer binnen mijn eten maken, maar ondanks dat heb ik gisteren bij de grootgrutter maar een maaltijdsalade gehaald. Ik was iets te opgefokt en chagrijnig om een potje te koken voor mezelf. Chagrijnig, omdat er weer niets was gedaan in huis en nu alles de hele week weer stil staat. En het is zelfs zo dat ik gewoon kan opsommen wat er nog gedaan moet worden:
- toilet betegelen
- ombouw maken om de stortbak en hemelwaterafvoerpijp
- fonteintje ophangen
- deuren (3) afhangen: één voor het toilet, één voor de meterkast en één voor de trapkast.

Toilet to be
En dat was het eigenlijk wel. Dus zoveel is het niet. En ja, dan natuurlijk de vloer maar dat is nog even wachten. Dan komt er een egaline toplaag over de dekvloer en daarna wordt het parket gelegd. Dan kan ik de gordijnen weer ophangen en laten inkorten...

Ik las ergens op een andere blog van iemand die ook had verbouwd en die ook vloerverwarming had laten aanleggen dat die de hele trap had moeten vervangen omdat de eerste trede een soort 'hernia' tree was geworden. Dat is die bij mij gelukkig net niet, maar het is wel even wennen, want de vloer is een aardig end omhoog gekomen. Als ik dat ook nog had moeten doen, de trap vervangen. Dat word je allemaal mooi niet verteld, maar is wel iets waar je rekening mee moet houden. Zo zie je maar weer dat je een verbouwing nooit helemaal tot in de puntjes kunt voorbereiden en begroten.

Dan heb je ook nog dat BTW verhaal op je zonnepanelen. Je kunt de BTW terugkrijgen omdat je als het ware kunt worden aangemerkt als leverancier van stroom. Schijnt een slimmerik te zijn geweest die dat had bedacht en zo heeft bedongen en nu kan iedereen die na 20 juni 2013 zonnepanelen heeft laten installeren van deze regel gebruik maken. Dit gaat natuurlijk wel veranderen, zo slim zijn ze dan ook wel weer. Op de site van Milieucentraal staat precies hoe je dat moet doen. Ik kon het laten doen door het bedrijf wat de zonnepanelen heeft geïnstalleerd, maar ik heb even om praktische redenen gekozen om dat door de accountant van ons bedrijf te laten doen. Daar heb ik dan toch even iets meer vertrouwen in. 

Maar het is heel raar en verrassend als je ineens een formulier krijgt toegestuurd 'Aangifte Omzetbelasting Startende Ondernemers'. Ik heb ook een BTW nummer...Woeha! Als dat maar goed gaat! Maar dat gaat wel goed. Het klinkt allemaal zo simpel als ze zeggen:'Ja maar krijgt je BTW terug hoor van je zonnepanelen!' Maar niemand vertelt erbij op welke manier. Niemand vertelt je überhaupt wat - ik noem geen namen....

De keuken nu.
O ja! En MORGEN wordt de keuken herplaatst! Ben toch zó benieuwd! Na al die - voor mij - tegenslagen verwacht ik er niets van, dan kan het enkel maar meevallen. Hopelijk kan ik morgenavond weer eens een big smile op mijn gezicht toveren!


Verbouwing, hardlopen en operatie

Dag eh... wat is het...37? van de verbouwing - gisteren dus. Weer niets gebeurd. Ik kwam thuis terwijl buiten de regen gestaag neerviel en alles stond nog zoals het al vanaf maandagmorgen stond. Ik kan het dan niet helpen om even mijn wenkbrauwen te fronsen. Als ik ergens niet goed tegen kan, is dat er niets gebeurt. Perfect weer in mijn ogen om lekker binnen de deuren in te hangen. Maar nee. 

Ik heb me wel omgekleed en ben eindelijk weer eens gaan hardlopen. Ik had een maand 'niets' gedaan en zeker in het weer als gisteren - miezerig - is het heerlijk om even buiten sportief in de weer - in het weer? - te zijn. Waar had ik alles ook alweer neergelegd?

Zoals verwacht was het heel rustig in het bos en ik heb toch zes kilometer gedaan met wel wat lichte moeite, wat natuurlijk logisch is. Ik had ook behoorlijke hoofdpijn daarna, in feite tijdens al en thuis heb ik twee tomaten en een zak bugles leeg gegeten en dat samen met twee paracetamolletjes - wat doorgaans niet helpt tegen mijn hoofdpijn - is het wel gezakt tot draaglijk niveau. Tegen half zeven zalm met courgette en spaghetti klaar gemaakt en dat op de bank opgegeten. Weer met de hand afwassen: eerst warm water 'maken' met de waterkoker en dat in het teiltje gieten. Het is net kamperen, alleen dat ik mij een stuk minder ontspannen voel. Waarom gebeurt er nu weer niets? Grrr....

Overigens had ik gisteren echt een rotdag. Ik wilde maar niet wakker worden 's morgens en had hoofdpijn en voelde me gewoon rot. Gelukkig trok het wel weer bij in de loop van de dag en zeker na het lopen voelde ik mij toch zeker mentaal weer een stuk beter. Vandaag gaat het al veel beter en voel ik mij een stuk minder moe, hoewel ik toch een paar keer wakker ben geweest vannacht. Om 02.30u werd ik wakker en ik had zoiets van: "Wat is het stil buiten...." Dus ik kijk op mijn phone en zie dat we eruit liggen. Dan draaide ik me om en dacht: "Nu ja, alles weer back to normal...". Wel spijtig, maar aan de andere kant vind ik het wel prima. Helaas nul punten in de poule, maar ik sta nog op de derde plaats.

En vandaag wordt mijn moeder geopereerd aan haar heup. Eindelijk. Ze had dit in feite vorig jaar september al moeten ondergaan, maar door het hele gedoe met mijn vader is dat toen uitgesteld. Nu dan eindelijk toch. En ik hoop echt van harte dat ze straks een stuk mobieler wordt en wat meer van het leven kan gaan genieten zonder pijn. Reisje langs de Rijn of de Nijl....Er eens op uit. Zou haar goed doen.






Het lijkt wel herfst

Gisteren heeft het hier de hele dag geregend en toen ik thuis kwam was de partytent die wij op het dakterras hadden geïnstalleerd, ingestort. Ik had dit wel verwacht, want als het regende bleef er langs de randen water in staan en je kunt je voorstellen dat als het de héle dag regent, dit op een gegeven moment de boel laat instorten. Zeker als het een plastic tent is van tweeëntwintig euro. De blikken tentstokken waren gewoon geknapt. Het was toch een tijdelijke oplossing want ik wil daar te zijner tijd tussen die twee steigerpijpen een mooie zonwering die dan tegelijk ook als afdak kan dienen tegen de regen en ik mijn was gewoon daaronder kan laten hangen. Een soort plissé zonwering die je kunt invouwen en uitvouwen.
Zonwering - beetje dit idee


Qua verbouwing is er gisteren niets gebeurd. Ik kwam thuis en de panelen voor de deur stonden nog op dezelfde plek met mijn notitie ervoor: "Buiten zagen aub". Wel jammer, want ik ben wel benieuwd hoe het zal staan met de deuren erin. Nog even geduld. Ik heb de aannemer wel gevraagd of hij de komende twee weken een half uurtje later wil beginnen. Ik slaap erg onrustig in de wetenschap dat er iemand om zeven uur binnen kan komen.

Ondanks dat het WK voetbal mij niet zo heel veel doet, heb ik vannacht toch onrustig geslapen. Ik was erg benieuwd hoe het zou aflopen tussen Brazilië en Duitsland en toen ik wakker werd om tien voor twaalf dacht ik nog: 'Ik hoef nu nog niet te kijken (op mijn telefoon) want ze spelen nog'. En om vier uur vannacht heb ik toch even gekeken op mijn telefoon en zag dat Brazilië was afgedroogd door Duitsland met 1-7. Toen dacht ik nog: 'Nou, dan zal ik wel flink zijn gezakt in de poule.' In mijn beleving had ik Brazilië laten winnen, maar toen ik vanmorgen keek, zag ik toch 95 punten erbij omdat ik Duitsland had laten winnen in mijn voorspelling.

Er wordt heel vreemd gereageerd als ik zeg dat ik vanavond ook niet zal kijken ondanks dat Nederland speelt. Maar wat moet ik anders? Blijven zitten tot na twaalven en dan er morgenochtend weer om zeven uur uit? Ik merk nu al dat ik langzaam instort. Ik ben erg moe, last van mijn ogen, zie slecht en ben kribbig, heb hoofdpijn. Kortom, vandaag weer een 4+, als ik de dag een cijfer zou moeten geven. Waar die plus dan voor staat, weet ik eigenlijk niet. Moet er erg op letten niet uit te vallen tegen mijn collega's. Je zou zeggen dat ik PMS heb. Ik zou het niet (meer) weten....Het liefst zou ik vandaag opgekruld op de bank willen zitten, de open haard aan en dan langzaam indutten....






Regendag

Wat is er gisteren gebeurd met de verbouwing?

De aannemer heeft enkel drie stukken hout gebracht die tot deur moeten worden omgevormd, dus één zeker een flink stuk eraf en de anderen heb ik niet opgemeten. Hij heeft de grote houten platen die dienden als afdekking voor de vloer weer meegenomen. Ruimt lekker op. En verder is er niets gebeurd.

Aangezien de keuken weer zeer provisorisch staat, hoef ik niet persé meer boven op de BBQ te koken. De Boretti is aangesloten en doet het. Er is één knop die vast zit dus die pit kan ik niet gebruiken. Gisteren dus gewoon gebakken aardappelen met een restant kip en een bak sla klaar gemaakt en op de bank, bord op schoot, opgegeten.

Ik heb nog geen water beneden, dus wel alles nog met de hand afwassen, maar zoveel was dat niet. Kan ook weer TV kijken, maar zoals gisteren was er geen klap op TV. Bovendien was ik moe en na een korte douche lag ik er om kwart voor tien al in. Om nu te zeggen dat ik me vandaag fris en fruitig voel.... helaas. Voel me erg moe. Je word toch iedere keer wakker om kwart voor zeven met de wetenschap dat om zeven uur het belletje kan gaan en dat de aannemer binnen loopt. Dus sta ik om zeven uur maar op, douche en kleed me aan en ga zonder ontbijt - kan nog geen smoothies maken - naar kantoor waar ik dan al om acht uur ben - normaal begin ik om kwart voor negen - waar ik twee crackers met kaas eet met een koffie verkeerd. Als aanvulling voor de vitamientjes neem ik maar een pil en vandaag ook een pijnstiller, want ik heb hoofdpijn.

Vandaag is het erg slecht weer en de partytent op het dakterras loopt aardig vol met water langs de randen. Helaas, het is niet anders. Er staat niet echt meer iets op het terras wat niet nat mag worden. Het elandgewei wordt op deze manier eens goed schoon - die ligt wel buiten. Dus in feite mooi weer om bij mij binnen te klussen als daar zijn:
- toilet betegelen
- toiletpot ophangen
- deuren inhangen

Maar.... niet binnen zagen! Geen stof meer aub!


Ik kan mij nog goed herinneren dat vroegâh, toen ik jong was, ik heel veel zelf deed en daar ook plezier in had. In verfde hele muren en als ik de kleur zat was, verfde ik het weer opnieuw. De muziek vaak op tien en hoppa! weer een laag latex ertegen. Nu is er van dat plezier weinig meer over en dat heeft te maken met fysieke beperkingen. Ja, dat klinkt lullig en ik vind het ook lastig dat te moeten aanvaarden. Ik kreeg RSI en wel zo hevig dat ik heel lang niet kon schrijven en ik niet kon schakelen. Daardoor kon en kan ik mijn rechterarm niet meer lang en zwaar belasten. Zelfs als ik de douche een flinke schrobbeurt geef, voel ik dat de volgende dag. Kayakken gaat mij ook slecht af: ik krijg al na een half uur pijn. Ik moet dan mijn duim aan dezelfde kant houden als de rest van mijn hand. Nu hetzelfde: ik heb zaterdag de ramen gezeemd en alle kozijnen schoon gemaakt en moet dat nu bezuren met pijn in mijn arm. Bovendien vermoed ik één of andere vorm van artrose, want ik heb een pijnlijk gewrichtje in mijn rechter wijsvinger. In feite doet mijn hele wijsvinger zeer en er zit een pijnlijke knobbel op het eerste vingergewrichtje vanaf de nagel gezien. Weet je, ik zou bijvoorbeeld vanavond of een andere avond waarop ik niets te doen heb de koofjes boven het raam kunnen opschuren om ze straks te kunnen schilderen. Maar dat gaat dus niet, want het doet zeer. Ik moet ook kunnen accepteren dat ik niet alles meer kan zoals vroeger, echter het maakt mij boos en ongeduldig. Vandaar dat ik zo kribbig word als ik iets doe en het zeer doet en ik toch door ga omdat ik niet wil toegeven. Ik kan toch niet álles aan een ander vragen...! Ik zou wel willen dat het allemaal wat sneller gaat, maar we kunnen geen ijzer met handen breken en geduld is een schone zaak.

Ik kom nog wel eens regelmatig binnen bij mensen in België. Zij hebben een andere mentaliteit qua woning en het opknappen ervan dan wij. Wij in Nederland kopen een huis, maken er een toonzaal van (voor onze vrienden!) en verkopen het dan weer na een jaar of acht. In België - of Vlaanderen - kopen ze een huis voor het leven. Ze verbouwen successievelijk, beetje bij beetje. De ene keer dit, dan weer sparen en dan de volgende keer dat, en ondertussen ligt jaren het plafond open of is een andere ruimte niet afgewerkt. Dat is daar - denk ik - heel gewoon. Ik snap niet hoe je daarin kunt leven. Ik krijg al buikpijn als ik denk aan al het na-werk wat ons te wachten staat als de grote werken zijn gedaan! Ik wil in mijn huis alles opgeruimd hebben, alles tot in de puntjes afgewerkt. Dan voel ik mij het prettigst. Je moet daarentegen echter eens in mijn hotelkamer of huisje kijken tijdens mijn vakantie: de troep rolt je tegemoet, overal kleding en bende, en dan doet dat mij niets. Gek hè. Ik prop ook altijd alles na afloop zó in de koffer of tas, vouw niets op en zoek het thuis wel weer uit. Dan ligt alles een dag later opgevouwen weer in de kast, netjes op het stapeltje waar het hoort: hemdjes bij de hemdjes, witte shirts bij de witte shirts.... 

In feite heb ik daar wel bewondering voor, voor die mentaliteit van die Belgen. Wat maakt het ook uit. Het gaat om de essentie zoals ik al eens eerder had aangekaart: een dak boven je hoofd en je thuis en veilig voelen. Maar goed. Een mens veranderen doe je niet zo snel, maar ik zou er toch iets aan moeten doen om dat opgejaagde gevoel kwijt te raken.

Nog iemand een oplossing voor het douchen straks als ik de badkamer ga doen? Gaat er nog iemand op vakantie in september.....?

Verbouwperikelen

Het is zondag. Al zou je het niet zeggen, want qua verkeer lijkt het hier wel weer een doordeweekse dag. Het is bij vlagen. Ik kan mij daar heel erg aan irriteren, vooral nu met de ramen en deuren open en de rommel in huis en het langzaamaan zat worden om in die rommel te zitten. Het zat worden dat je de was op zo'n omslachtige manier moet doen. Dat je voelt dat alles wat je aanraakt onder een dun laagje stof zit. 

Gisteren hebben wij kleine dingetjes gedaan. Ik vooral de ramen en kozijnen schoon gemaakt waar ik niet zo'n ster in ben. Streeploos ramen zemen is niet mijn ding. Aan het einde van de middag kreeg ik pijn in mijn rechterarm en -hand als gevolg van mijn (latente) RSI. Dus rustig aan doen in de loop van de dag. Met mijn gemoed en humeur gaat het al net zo moeizaam. En dan moet er nog een project komen....

Ik hoop dat de komende twee weken - voordat de aannemer met vakantie gaat - het nieuwe toilet zal worden gedaan en de deuren voor de trapkast, meterkast en toilet worden afgehangen. Als het even kan ook nog de schuifdeur. Komende zaterdag komt de keukenmonteur, dus als het meezit kan ik binnenkort weer gebruik maken van de keuken. Dan zal al wat schelen. Echt inrichten kan ik het echter nog niet, want dan is het nog wachten op de egalinevloer die eerst gedaan zal worden en daarna het parket. De nieuwe dekvloer ligt aanstaande maandag een week en zal - als wij de stukadoor moeten geloven - nog minstens drie weken moeten uitdrogen. 

Als je zo in een overhoop gehaald huis zit, dan lijken ineens die zondagen dat je lui in je bank zat met de TV aan ineens heel ver weg en erg aantrekkelijk. Ik wist wel dat ik het zwaar zou krijgen. Het is vooral de combinatie van de rommel binnen en het rumoer buiten wat mij zwaar valt. Vooral de ergernis aan de pinnende mensen die hun wagen op de fietsstrook parkeren en dan vooral die mensen die daarbij dan ook nog hun radio keihard laten staan. Gelukkig is de vakantie aangebroken in dit deel van Nederland, maar ik denk zelf dat men pas ná volgende week weg zal gaan omdat Nederland natuurlijk nu zo ver is gekomen in het WK voetbal. Eerlijk gezegd lag ik gisteren in bed een beetje te hopen dat ze zouden worden uitgeschakeld. Al dat gedoe, alles bij elkaar, maakt dat ik erg gespannen ben. Hoe gek het ook klinkt, zelfs van het geflapper van die plastic vlaggetjes en van onze partytent boven, word ik erg gestoord. Het is al zo'n herrie en dan dit er nog bij...

Dat het een soort test is voor je relatie, is ook wel waar, hoewel ik dat nog wel vind meevallen. Ja, af en toe wat strubbelingen, maar als het bij mij zo'n chaos is dan kan je je ergeren aan de kleinste dingen.

Kan alweer zitten en TV kijken
Maar ik wil niet enkel maar klagen. Ik moet er gewoon doorheen. Het kan ook erg aan mij liggen - in feite ligt het ook alleen aan mij - en af en toe zit ik even in een dip. Dat ik nu wel weer lekker op de bank kan zitten en ook nog TV kan kijken, zou al moeten helpen. Straks de keuken en het is dan al voor de helft af. 

Nog effies....

Chaos in mijn hoofd

Ik kan zeggen dat ik toch licht autistische trekjes heb. Als ik denk aan thuis dan is het chaos in mijn hoofd, dan krijg ik ook een heel onrustig gevoel in de maagstreek. 

Het ergste aan de verbouwing is dat ik mijn 'thuis' kwijt ben. Alles is een rommeltje, niets staat op z'n plek en overal zit nog wel een dun laagje stof op. Ik heb vanmorgen toch maar wat kleine dingen weer in de badkamer terug gezet om wat orde te scheppen in de chaos, die dus vooral in mijn hoofd zit. Als ik zou willen zou ik in paniek kunnen raken, maar wellicht is dat juist wat mij onderscheid van een 'echte' autist. Alles gilt en schreeuwt en holt door elkaar momenteel binnenin mij. Ik word daar zwaar sacherijnig van dus moet mij vermannen omdat ik dat niet wil afreageren op Jan, die werkelijk van 's morgens vroeg tot 's middags laat staat te klussen. Ook hij is moe, maar hij is denk ik vermoeider dan ik. Ik kan nog 'vluchten' naar kantoor.

We kunnen denk ik weinig doen dit weekend behalve kleine klusjes. Bijvoorbeeld de sponningen schoonmaken, want die zitten onder de stuuk. Schilderen kunnen we nog niet want daar komt wat meer werk bij kijken dan we dachten, behalve dan één muur die niet gestuukt is die we in principe zouden kunnen verven. En verder moet ik gewoon maar hopen en werken aan het niet te kortaf doen en het van de bright side blijven bekijken. 

Het zal zwaar worden...

Vloerverwarming

Ik wil nog even terug komen op het hele vloerverwarming verhaal. Eerder had ik gezegd dat als ik had geweten wat daar allemaal bij komt kijken, ik het niet had gedaan.

In feite blijf ik achter dat verhaal staan. Het aanbrengen van vloerverwarming met een verdeler, dus aangesloten op de CV-installatie door middel van flexibele buizen door de vloer, moet goed worden overwogen. Bij ons moest de dekvloer eruit. Deze dekvloer was ongeveer drie centimeter dik. Onder deze dekvloer zitten betonnen draagbalken en daartussen zogenaamde 'broodjes' gemaakt van afval van hoogovens, zogenaamde slakken. Op zich een goed materiaal. Bij het verwijderen van de dekvloer, braken deze broodjes af en viel het materiaal in de kruipruimte. Bij het ene segment meer dan het andere, wat resulteerde in diverse gaten en één segment volledig verdwenen. Nu zijn voor deze betonnen draagbalken, die blijkbaar een gestandaardiseerde tussenmaat hebben, tempex vloerbroodjes te verkrijgen: gewoon een heel dik piepschuim element wat zo tussen die balken past en onder de balk in elkaar grijpt zodat je als het ware een dikke isolerende laag creëert. Op zich niet slecht.

Mijn vloerverwarming is gelegd door Leen Installatiebedrijf uit Hoofddorp. Waarom ik voor hun heb gekozen, lag meer in het feit dat zij vrij voortvarend handelden toen ik net begon met de verbouwing en dat kan ik waarderen. Hun systeem qua vloerverwarming is een noppenplaat met een vrij dunne isolatie eronder en in die noppen worden de leidingen geklemd. Deze vloerverwarming is tijdens ons weekje weg gelegd, maar omdat er nog geen dekvloer op lag konden we wel zien hoe het was. 

Feit is echter bij vloerverwarming dat er op de leidingen een dekvloer moet komen van tenminste 20 mm dik, bij cementdekvloeren met een toplaag moet de totale dekking boven de leidingen ten minste 28 mm bedragen. Dat word je niet verteld als de offerte wordt uitgebracht. Wat nu bij ons het geval is, is dat de vloer zo'n 4cm hoger komt te liggen. Dat is in ons geval niet echt heel dramatisch, maar wel iets waar rekening mee moet worden gehouden met je bestaande deuren. Bij mij komen nieuwe kozijnen en nieuwe deuren, maar wel moet bijvoorbeeld mijn gordijnen worden ingenomen. Kleine dingetjes...

Ik vind het kwalijk dat je dat niet wordt gezegd als je de installateur laat komen. Door beiden niet, want ik had er twee uitgenodigd. Ik mag hopen dat alle moeite - en waarschijnlijk kosten - niet voor niets zijn geweest. Er blijft namelijk altijd een risico dat er scheurvorming optreedt. De dekvloer in mijn woning is met vezels versterkt en ik lees op het wereldwijde net dat dit scheurvorming reduceert. Wat het kost vertelt het verhaal helaas niet, dus de buikpijn blijft. 

Om deze verhoging van de vloer op te vangen, laat ik mijn bestaande parket liggen. Daarboven komt underlayment - van die grove vloerplaten - en daarop komt het uiteindelijke parket wat ik heb besteld. Als je zoiets niet hebt, dan moet je dat hoogteverschil wel (kunnen) opvangen. 

Als wij straks de badkamer laten doen, dan wil ik daar ook deels vloerverwarming. Mijn nieuwe badkamer wordt 2x4 meter. Als je het dan hebt over elektrische vloerverwarming - waar mijn voorkeur naar uit gaat - dan krijg je van alle kanten negatief advies. Dat het duur zou zijn en storingsgevoelig. De loodgieter vond het maar niks en adviseert vloerverwarming op de retourleiding van de CV. Maar dat vind ik erg onpraktisch. Wanneer ben je nu in de badkamer? Enkel 's morgens eventjes en 's avonds. Dus als ik 's morgens op sta, dan wil ik een acuut warme vloer voor een half uur en 's avonds eventueel hetzelfde. Als je dat op de retourleiding zet, dan moet je je hele huis verwarmen en dan nog duurt het een tijdje eer dan de verwarming op temperatuur is. Met elektrische vloerverwarming zet je een timer en hup, je vloer is warm. Kost veel energie? Ik denk dat mijn haardroger meer verbruikt. 

Gisterenmiddag zijn we even langs een sanitairwinkel geweest waar we een tekening hebben laten maken voor onze nieuwe badkamer. Daar gaat de aannemer in september mee beginnen, maar dat zit volgens mij al helemaal in zijn hoofd. Hij heeft maten nodig dus die hebben we nu en de uiteindelijke detailinvulling komt dan wel.

Onze nieuwe badkamer?











Loodgieter, vak apart....

Toen ik dinsdagmiddag na mijn dag werken thuis kwam, was het hele huis voor zover althans, gestuukt. Dat zag er strak uit! Alles was wel wit uitgeslagen, maar het plafond en de muren waren perfect glad gestreken. Je kan zien dat hier een vakman aan de slag is geweest. Onze Piet rastaman uit Jamaica! Toppertje!

Alles lag natuurlijk wel weer onder het stof (hoe vaak heb ik dit nu al niet moeten opruimen....), maar ik was voor het eerst sinds tijden weer eens positief over de goede afloop qua uitvoering. Ik heb het nog maar even niet over de financiële kant...
Vers gestuukt huis.

Alle meubels stonden nu op een grote houten plaat in het keukengedeelte en het oude parket lag onder de klodders en was meer wit dan houtkleurig. De nieuwe dekvloer was zodanig uitgehard, dat er min of meer op gelopen kon worden, hoewel ik wel hoorde dat deze vloer per centimeter een week nodig heeft om op te drogen. Aangezien de vloer vier centimeter dik is, kan je wel uitrekenen hoe lang dat nog gaat duren. Daar wordt dus op gewacht alvorens de vloer verder af te werken met egaline, dat wordt de uiteindelijke vloer in de keuken, de hal en het nieuwe toilet en als dat ligt en droog is wordt het parket gelegd. Beetje uitrekenen zal dat dus pas in augustus zijn. We kunnen nu wel min of meer de weinige meubels die ik heb terug zetten en toch weer een soort van voorlopige huiskamer creëren. En misschien wel weer eens TV kijken. Wie weet...

Ook te horen gekregen dat onze aannemer in september met de badkamer zal gaan beginnen. Ik heb de vage indruk dat hij niet met Leen Installatietechniek in zee zal gaan... vaag idee maar hoor ;-)
Als ik hoor hoe die te werk zijn gegaan met de waterleiding in het nieuwe toilet, dan begrijp ik wel waarom. Het nieuwe toilet is een ruimte van gipsplaten gemaakt in de berging. Dat is al gerealiseerd echter de achterkant, dus de kant in de berging is nog niet afgewerkt zodat daar de waterleiding mooi in weggewerkt kon worden. Legt die loodgieter het leidingwerk aan de andere kant, dus aan de toiletkant zodat je in feite de leiding gewoon ziet en waar je dan in tegels had moeten snijden om dat min of meer weg te werken. Schijnt dat onze aannemer dat leidingwerk gewoon van de muur heeft getrokken en heeft gezegd dat hij het opnieuw moet doen, maar dan mooi weggewerkt aan de andere kant en dat schijnt dan ook nog niet eens goed te zijn gegaan, want dat werd óp het aluminium frame gezet in plaats van erin. Hoe stom kan je zijn. Als ik dat dan hoor begrijp ik heel goed dat dit niet de juiste partij was. Maar toch moeten ze nog een keer terug komen, want nog niet alles is klaar. Ik ben blij dat ik een vaste prijs heb afgesproken met ze! 

Afijn. Vanwege het feit dat we nog niet echt gemakkelijk kunnen koken, zijn we even naar de plaatselijk toko gereden om daar een nasi-oorlog te eten. Altijd lekker. Echt heel op mijn gemak voelde ik me niet echter, en dat is voor mij op dat moment erg lastig te duiden waar dat nu aan ligt. Feit is dat ik mij mateloos kan irriteren aan mijn mede-Nederlanders soms en ik dat die avond weer heel sterk voelde. Oorzaak daarvan ligt toch altijd in de korte lontjes en asociale parkeergedrag bij mij in de straat. Ik laat me daar erg door beïnvloeden wat ik in feite niet moet doen, maar ja, verander dat maar eens aan jezelf....

Even een weekje ertussen uit...

De verbouwing vordert gestaag. We zijn na mijn laatste blog anderhalve week verder, en er is in de tussentijd (gelukkig) een hoop werk verzet.

Donderdagmorgen de 19e is onze aannemer in alle vroegte nog even bij ons langs geweest om het één en ander goed door te nemen, want de vrijdag de 20e hebben wij het vliegtuig gepakt voor een weekje Kreta. Dat had ik zo'n drie weken geleden geboekt omdat ik zo voorzag dat ik dat wel even nodig had. Ik had sowieso drie weken vakantie ingepland, waarvan ik dus één week thuis met de verbouwing, en dan die week Kreta en de laatste week heb ik laten vallen. Kan ik beter een ander keertje gebruiken. Heb nog een lange, warme, saaie zomer in het verschiet...

Chania Crete
De donderdag zullen wij ongetwijfeld hebben gebruikt om de boel goed achter te laten, koffer inpakken, duikspullen inpakken en zoveel mogelijk het huis en de nog aanwezig spullen goed afdekken, opbergen of anders wat dies meer zij. Vrijdagmorgen hebben wij lekker ontbeten bij Baristo Koffie - echt een super uitgebreid ontbijtje - en om twaalf uur werden wij opgehaald door een collega die ons naar Schiphol heeft gebracht. We hadden in totaal zes tassen (!) waarvan natuurlijk twee forse tassen met duikmateriaal, dan twee 'normale' koffertjes en twee handbagage, waarvan één tas en de ander een koffer met ons fototoestel voor onder water. Dan is een kort loopje van 500 meter naar de bushalte ineens best ver. Maar als we niet zouden worden opgehaald, dan hadden we dat wel op een andere manier opgelost.

Het weekje in Kreta - Chania - heeft mij erg goed gedaan. Ik kon de boel echt loslaten, hoewel je er toch ook best wel over praat, maar ik heb niet gebeld of contact gezocht met de aannemer, want ik wist wel dat het allemaal goed zou gaan en zo niet, dat hij mans genoeg is om het goed te laten lopen. 

Van de vier duiken die we zouden doen zijn er drie bijgekomen, dus in totaal zeven keer gedoken. De eerste keer was aan de zuidkust, bij Kalipso - Pirates Fjord - vlakbij Plakias. We waren daar op de bonnefooi naar toe gereden en in Plakias zaten een stuk of drie duikscholen, waarvan er op dat moment één geopend was (we liepen daar net rond etenstijd). Dus dan daar maar proberen en ze - Kalypso Diving Center - hebben voor ons een duik geregeld in de late namiddag. Daardoor hadden we een privé gids, maar dat ging allemaal veel te snel naar onze zin. Wij zijn tamelijk langzaam onder water en natuurlijk als team erg ervaren, dus onze gids was vaak al ver voor ons terwijl wij nog ergens bleven hangen, hoewel wij onze lampen én fototoestel niet bij ons hadden. Maar goed. Het was dan ook een tamelijk korte duik - 54 minuten - omdat ik op één of andere manier niet helemaal lekker in het water lag en ik daardoor vrij vlot door mijn lucht heen ging. Maar we hebben dan ook aardig moeten peddelen om die vent bij te houden... Niet echt een super ervaring en ik vond de stek ook een beetje tegenvallen.

Chania Diving
Overigens was dat Plakias ook helemaal niets aan: een érg toeristisch gehuchtje waar je geen enkele echte Griek zag lopen en allemaal vol met toeristenwinkels. Nee, niet leuk.

In Chania hebben wij gedoken bij Chania Diving. Daar had Jan in het verleden toen ze met het schip in Souda lagen mee gedoken en dat was hem heel goed bevallen. Een ontzettende professionele begeleiding door Nikolas Giannoulakis die oa DIR en GUE opleidingen heeft gehad. We hebben zes heerlijk ontspannen duiken gehad met hem, waaronder een nachtduik van 85 minuten! Het was echt leuk. Ondanks dat het onder water een stuk rustiger is qua flora en fauna, valt er toch best wat te beleven en we zijn met de normale dagduiken dan ook alle keren in grotten geweest, voor mij de eerste keer een echte grotduik. Zeker de tweede dag de dinsdag, toen we Nikolas voor ons alleen hadden en hij onze skills had kunnen zien, was bijzonder. Toen heeft hij ons meegenomen naar de Seal Cave, zoals hij dat noemt. Een grot dus beginnend onder water, langzaam omhoog gaand om dan uiteindelijk terecht te komen in een stikdonkere ruimte met zoet water. Dus op een gegeven moment moet je door die grens van zout naar zoet water, wat een heel vreemd zicht geeft en bovendien was het zoute water zo'n 22 graden en het zoete zo'n 18 graden. Op de video op You Tube kan je die grens mooi zien. Heel bijzonder!

En die ochtend waren we ook al in een grot geweest, een soort tunnel dus met een begin en een eind - die Seal Cave is doodlopend dus moet je dezelfde route weer terug - met de ingang op 24 meter, maar die was in feite ook goed te doen met een grote kreeft en een kleinere vuurrode krab.

Vrijdag de 27e landden we om 23.30u op Schiphol en omdat ik vóór deze korte break de bui al zag hangen, had ik voor die avond een kamer geboekt bij de plaatselijke Bastion omdat ik geen zin had om midden in de nacht door een duimendik stof naar de slaapkamer te moeten waden. Dus ingecheckt en daar geslapen en de volgende morgen hup in de kleren en te voet naar huis. Was een wandeling van een kwartiertje denk ik. Thuis de boel eens goed bekeken. De vloer lag er nog niet in, wel de vloerverwarming aangelegd en de verdeler daarvoor keurig ver weg in de trapkast, zoals gevraagd. Het volledige plafond zat er in en was ook deels gestuukt. De deursponningen zaten erin en natuurlijk overal een laag stof...

We hebben de auto gepakt, spullen weggehaald uit het hotel en thuis hebben we de grootste rommel en stof opgeruimd om het toch een beetje aan de kant te hebben, anders loop je alles door het hele huis en de slaapkamer was redelijk stofvrij gebleven. Het verdere schema wisten wij niet dus het was best spannend wat de volgende stap zou zijn...


IK GA VERHUIZEN!!!

Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...