Drijfjacht Duitsland - herkansing

Op 27 januari schreef ik dat ik té gespannen was om een verhaal op 'papier' te krijgen. De reden van die gespannenheid was dat ik die middag met de bolide van de baas via Antwerpen naar Duitsland ben gereden.

In november 2016 kregen wij een uitnodiging om deel te nemen aan een drijfjacht in Duitsland bij Rascheid. Omdat die driften - er waren er twee - niets opleverden behalve één smaldier (jonge ree), moest er een andere keer opnieuw gedreven worden. Dit gebeurt in het kader van schadebestrijding. 

Ook in Duitsland is veel landbouw (mais, tarwe, noem maar op) en die percelen staan iets meer dan in Nederland tussen de bospercelen. Om een goede oogst te kunnen garanderen, moet er een goede opbrengst zijn. Een rotte (groep) wilde zwijnen kan in één nacht behoorlijke schade toebrengen. Ook bos is vaak landbouw (bosbouw) en daar kunnen de reeën weer veel schade aan toebrengen als de aantallen te hoog zijn. Reeën eten voornamelijk de malse verse knopjes van jonge aanplant.

Een goede gezonde zwijnen- en reeënstand is dus noodzakelijk. Landeigenaren verpachten hun land vaak aan jagers (jachthouder) die daar dan de taak hebben om de schade voor de landeigenaars zo beperkt mogelijk te houden. Dit is niet vrijwillig: als er schade is kan het zijn dat de jachthouder die schade moet vergoeden omdat hij heeft 'nagelaten' de wildstand te beheren. 

Ja, zo gaat dat. Tussen de regels door kan je lezen dat ook als vegetariër of veganist je niet kunt vermijden dat er dieren moeten worden gedood om jou te voorzien van voldoende plantaardige voedsel.

Verzamelen

Afgelopen zaterdag hadden we dus een herkansing. Ik heb al eens uitgelegd wat een drijfjacht is, maar voor degenen die net 'inschakelen': er wordt een gebied met mensen en honden 'uitgekamt' om het wild op de been (op de lopers) te krijgen en langs de randen zitten jagers die dan proberen dat wild te schieten. Wat overigens niet zo vanzelfsprekend is en met wisselend succes.

Bovendien is niet alles 'vrij' en dit keer waren alle varkens (wilde zwijnen) vrij behalve de voerende bagge (vrouwelijk wild zwijn met kleintjes) en/of de leidster van de rotte, enkel de vrouwelijke reeën of de smaldieren (jonge reeën van vorig jaar) bok en geit. Gelukkig is de (volwassen) bok nu goed te herkennen want ze zijn al druk aan het 'schuiven' (oftewel je ziet het geweitje al opkomen). Ook hoogvluchtige reeën mochten niet geschoten worden.

Als jager wordt je langs de randen van het gebied neergezet en dan is het hopen dat het wild wil bewegen en dan ook nog jouw kant op. Wild is en blijft onvoorspelbaar - gelukkig maar - dus je weet nooit of je goed zit. Ik zat op een besneeuwd talud van een oude spoorbaan - er lag zo'n 10 cm sneeuw daar - met beneden mij een stuk bos met een bosweg. Het wild zou van die kant komen, werd ons gezegd. 

Spoortalud langs waar ik zat

Daar beneden een bosweg zo'n 25 meter lager

Dan installeer je je, krukje uit, oorbescherming op, geweer laden en wachten op de dingen die komen gaan. Als je heel stil bent kan je het wild aan horen komen. Vaak als je daar zit, wachtend op het opgejaagde wild, is het zó stil dat het wild wat daar zit al tevoorschijn komt zonder dat het opgejaagd is. Dat was dit keer het geval. 

Achter mij hoorde ik geritsel en als ik me omdraaide zag ik een sprong (groepje) reeën. Bij nadere controle - want je moet altijd controleren - bleken dat een bok met beginnend gewei in de bast, twee smaldieren en één reegeit te zijn. Ze liepen heel rustig af en toe etend langzaam langs mij heen, onder mij door. Maar ze liepen in vrij dicht struikgewas en stonden ook niet echt stil, dus heb ik niet eens de moeite genomen om mijn geweer te richten. Dan hoor je de hondjes blaffen in de verte en zie je de reeën hun oren spitsen en rennen in een rustig drafje weg.

Maar even later hoorde ik rechts van mij geritsel onder mij zo'n 20 meter lager. Héél goed kijken, want die reeën in winterkleed zijn écht goed gecamoufleerd, en ik zag daar een ree staan. Even checken: een jonge geit, dus vrij. Ze stond alert de andere kant op te kijken naar waar het geluid van de drift vandaan kwam. Geweer gepakt, gericht - en toen keek ze mij recht aan, zo van: o jee.... - en ik twijfelde nog, maar heb toch de trekker overgehaald. Ze viel ter plekke neer, teken dat ik goed heb geschoten. Echter nooit leuk om te zien....

Na het schot. Ree ligt zeg maar in het midden van
de foto, maar is niet te zien.

Plek markeren

Toch een beetje de bibbers erna, maar toch tevreden (hoe wreed dat ook mag klinken). We moesten op post blijven dus het beestje heeft zo'n drie uur daar nog gelegen, overigens uit beeld want ze was onder de bramenstruiken gegleden. Later heb ik haar opgehaald. Ik had goed geschoten. 

Wat hebben ze toch lieve kopjes! Ik zal er nooit aan wennen denk ik. Maar wat moet moet. Het stikt er echt van de reeën en in Duitsland wordt het echt gezien als 'schadelijk' wild.

Ik heb haar zelf ontwijd. Eerst is al het wild - erg veel: 26 stuks in totaal, reeën en varkens - naar één plek gebracht en alles is daar ontwijd, oftewel de ingewanden eruit. Dit moet voorzichtig gebeuren want anders bederf je het vlees. Ik werd gelukkig wel geleid door een ervaren iemand. Het is wel een rare gewaarwording om met je handen in een warm beest te zitten. Ik zal niet in details treden, maar een chirurg is er niets bij. 

Les in het ontwijden

Omdat ik vind dat je schiet om het op te eten en niet om louter te schieten, heb ik mijn ree ook gekocht om mee te nemen. Je moet ervoor betalen. De rest wordt verkocht aan slagers en restaurants en die betalen er ook voor. Dus ook je eigen geschoten vlees is niet gratis. In een krat die ik gelukkig had meegenomen de ree erin, sneeuw erop en eenmaal thuis - zondag - zelf versneden. Je moet het toch een keer doen. Het verschilt in grote lijnen niet erg van een haas, alleen is een ree wat groter (die van mij woog ontwijd 11 kilo, dus zo heel groot zijn ze niet). 

Overigens heeft mijn mannetje dat gedaan en zijn we daar toch al met zo'n drie uur mee zoet geweest. Ik denk dat we zo'n 5 à 6 kilo overhouden. Van de botten maken we fond en ik heb de huid bewaard en ligt nu in een zoutbad: ik ga proberen deze zelf te looien. 

Prachtig wildbraad

Voor sommigen misschien weer een luguber verhaal, maar ik ben van mening dat je nog beter uit de natuur kunt eten dan van de commerciële vleesindustrie. Als ze het hebben over zoveel CO2 uitstoot door veeteelt, is dat niet door wild. Wild is CO2 neutraal, is mager, heeft een goed leven gehad en is op een humane manier door de kogel omgebracht. Zonder stress. 

Voorlopig geen uitjes wat jacht aangaat: drijfjachten zijn voorbij, tijd voor het wild om zich te concentreren op het jonge grut wat over een paar maanden ter wereld komt en dan begint vanaf november het weer van voren af aan.

Bouwperikelen - the sequel

Zal ik beginnen om te zeggen dat ik vandaag niet mijn meest productieve dag heb? Ik heb hoofdpijn met zo om de minuut een stevige pijnscheut naar links boven mijn oor. Geen idee wat dat is. Had ik vroeger trouwens wel vaker. Volgens mij is dat een soort zenuwpijn.

Dat ik hoofdpijn heb is niet zo verwonderlijk: ik slaap al meer dan een week slecht. Overgang. Heb weer last van opvliegers en mijn benen zijn ook bijzonder onrustig. Die willen eruit. Op pad. De natuur in. Nee, nu niet. Slapen!

Daarnaast heb ik het gevoel - en is het ook zo - dat ik de afgelopen weken behoorlijk word geleefd. Sinds begin december nauwelijks thuis geweest en dat breekt altijd op bij mij. Zit nu al te denken over een mogelijke 'break' om even lucht te scheppen, maar ik weet echt niet wanneer en waar naar toe. We hebben natuurlijk ook onze woningperikelen en afgelopen gisteren heeft mijn wederhelft een gesprek gehad met de bouwpromotor waar hij niet onverdeeld happy mee was omdat hij niet concreet is. 

Dat is verdorie niemand in dat Belgiëland tot nu toe! 'Ja, dat gaat wel wat extra kosten...' is het enige wat ze zeggen, maar er wordt niet gezegd hóeveel!! 'Wees dan concreet, man!' zegt mijn vent tegen hem. 
'Ik zie dat je een inloopdouche wilt. Ik sta daar niet zo achter...' Ja, maar waarom dan niet?
Als ik de woorden moet geloven van mijn held, weet hij meer dan de bouwpromotor en had die laatste ook weer niets voorbereid terwijl wij hem ruim een week van tevoren hadden gemaild waar we het over wilden hebben.
'Ja, ik kreeg de bijlage niet geopend....' Zeg dat dan! Mail dat dan, bel dan!

Grijze haren, hoofdbrekens. En dan nog het bericht dat de oplevering waarschijnlijk pas in september zal zijn terwijl de makelaar had gezegd in ieder geval vóór de zomervakantie. Aan communicatie onderling scheelt ook het één en ander. Maar die makelaar was een gladde, en hij heeft wel meer gezegd wat achteraf niet waar was of werd veranderd. We ontvingen ook twee besteklijsten (ben effe de naam kwijt hoe dat officieel heet, zeg maar de opgave waarin staat wat bij de bouwprijs is inbegrepen) die onderling verschilden op kleine edoch belangrijke puntjes en het is dan wel zaak dat je weet welke lijst er bepalend is. 

Gelukkig is mijn wederhelft punctueel én militair, dus dat komt wel goed. Kost hem ook wel een hoop energie en tijd, maar ik heb toch weinig twijfels dat hij het niet goed opvolgt. Het leeuwendeel komt op zijn bord terecht. Je kunt ook niet met twee afzonderlijk van elkaar gaan communiceren, dus eentje moet dat op zich nemen en dan het liefst iemand natuurlijk die de 'taal' spreekt. Er kan aardig wat miscommunicatie ontstaan tussen Vlaamse en Nederlandse afspraken dus dat wil je vermijden.

Ik zei nog tegen Jan, waarom word jij geen bouwpromotor? Hij weet er meer van dan de BP zelf. Of wij komen met dingen aan die voor hem ook totaal nieuw zijn. Kan ook natuurlijk. Een inloopdouche - dus dat de tegels van de badkamer in de douche doorlopen - is wat ongewoon in België, heb ik de indruk. Dat zijn over het algemeen douchebakken. Als je de tegels in de douche laat doorlopen, moet er een speciaal afdichtingsdoek onder het cement aangebracht worden zodat je geen lekkage krijgt. 'Dat gaat wel extra kosten...' 
Alles kost extra. Extra hier, extra daar. Maar nooit concrete bedragen.

Ook mooi
(foto: paulroescher.nl)

En omdat wij vloerverwarming willen moet de isolatielaag (pur) afgevlakt worden om zo een egale chappe (dekvloer) te krijgen.
'Dat gaat wel extra kosten...'
Ja man...

Toen ik het hoorde was ik ook niet zo blij met zo'n PUR isolatie wat erop gespoten wordt. Ik heb daar toch slechte verhalen over gehoord dat het ongezond zou zijn, maar die blijken toch wel ongegrond. Gelukkig maar. 

Ondertussen zijn de pijnscheuten verdwenen na het innemen van twee paracetamolletjes en dan vanavond nog een verplicht nummer en hopelijk word ik dan ook weer wat rustiger.....

I love sleep TAG

Omdat ik vandaag ietwat té gespannen ben om me concentreren op een 'goed' verhaal, heb ik de TAG van Mrs. Curly maar overgenomen. Hoef ik niet al te veel na te denken. 

Wel toepasselijk vandaag want ik voel me moe en vreselijk rusteloos.

1. Hoe laat ga je meestal naar bed?

Rond een uur of half tien/kwart voor tien ga ik naar boven. Dan lig ik meestal rond 22.00u in mijn bed.

2. Wat is jouw vaste ritueel voor het slapen gaan?

Nou ja, wat heet vast. Het zijn gewoon de dingen die gedaan moeten worden. Gordijnen voor mijn slaapkamerdeur weghalen (ik heb geen deur. Ik haat deuren) en in de koude slaapkamer glippen, daar het licht aandoen en het dekbed klaar leggen - mijn dekbed ligt overdag op een hoop aan het voeteneinde om te luchten. Doordeweeks slaap ik alleen dus moet het voor mezelf een beetje gezellig maken. Dan beetje wassen hier en daar, tanden poetsen, afschminken, medicijn nemen, neus snuiten en naar mijn koude bed. 

In de zomer wil ik ook nog wel eens eerst gaan douchen voordat ik mijn bed in kruip. Nu niet. Mij te koud.

3. Wat doe je als je niet kunt slapen?

Het is lang geleden dat ik écht niet kon slapen. Ik ga er in ieder geval niet uit, maar probeer te mediteren: je concentreren op je ademhaling en die gedachtes die dan in je hoofd rondgieren, wegdringen. 

Ik heb RLS: Restless Legs Syndrome, dus daar neem ik medicijnen voor. Anders kan ik inderdaad niet slapen of toch heel slecht. Door die medicijnen kan je wat duf worden dus dat is ook meteen een remedie tegen niet slapen.

4. Wat is je favoriete slaaphouding?

Ik denk op mijn rug, hoewel ik in de stabiele zijligging in slaap val met mijn armen en handen in een onmogelijke krul onder mijn borstkas. Word dan ook vaak wakker met slapende handen. Dan denk ik: nú een tatoe of piercing laten zetten! Ik voel dan toch niets.

5. Waarvoor mag je jou altijd wakker maken?

Mij wakker maken is op eigen risico. Ik kan je levend villen als het moet. Tenzij je een schaal oesters mee hebt, of verse frietjes, een kop koffie, of boerenkool, niet persé alles tegelijk.

Verder ben ik wel te porren voor een outdoor activiteit in de vroege morgen. Als ik dan tenminste zó in mijn kleren kan stappen...

6. Hoe laat gaat je wekker ’s ochtends?

Mijn wekker gaat om 07.00u.

7. Snoozen of direct opstaan?

Ik snooze niet, maar druk de wekker echt uit. Ik val wel weer in slaap voor een kwartiertje hooguit en word dan wakker. En dan ga ik eruit.

8. Slaap je uit in het weekend?

Als het lukt ja. Maar met het vrachtverkeer in de straat - nu ook op zondagmorgen (!) - lukt dat vaak niet. Bovendien lopen wij op zondagmorgen hard en dan wil ik wel bijtijds in het 'bos' zijn anders moet je zo slalommen.

9. Welke rare dingen doe je in je slaap?

Ik snurk (bewijs: de SnurkLab app..... heel confronterend) en ik heb ondanks de medicijnen toch soms last van mijn benen. Of dat 'raar' is laat ik in 't midden.

Ik snurk...

10. Hoeveel kussens liggen er in je bed?

Ik het bed liggen er drie: ik slaap op één kussen wat speciaal is gemaakt voor mijn hoofd, met zo'n rol in je nek zeg maar. Daar heb ik er twee van, en één fluffy kussen waar ik op lig als ik net in bed lig en nog even wat lees.

11. Wat heb je aan in je bed?

Broekje en topje. Heel soms pyamabroek. Of - in de zomer - enkel broekje met zo'n zachte sport bh.

12. Slaap je met je sokken aan?

Hè nee....Hoewel: het schijnt wel ergens goed voor te zijn [knipoog].

13. Hoe groot is jouw bed?

1.60m breed, twee boxsprings met twee aparte matrassen maar wel één topmatras en twee aparte dekbedden (maar dat was niet de vraag).

14. Als ik ’s ochtends wakker word, is het eerste dat ik doe…

Doordeweeks: ik vloek en doe de wekker uit en draai me chagrijnig nog een keer om. In het weekend: dan kruip ik lekker tegen mijn mannetje aan.

15. Droom je elke nacht?

Meestal wel. 

16. Welke droom of nachtmerrie kun je je goed herinneren?

Ik droom zeer regelmatig over mijn werk. Dat ik op het werk kom en alles is veranderd. De ruimte, de mensen, maar ook mijn plek. Ik ben geen Chef de Bureau meer, maar een 'gewone' medewerker. Niemand kent mij en ik voel me zo verloren als wat. Het bedrijf is zó groot geworden, dat ik niet meer kan volgen. In die droom dan.

Het beangstigt me wel trouwens. 

Slap gezwans

Ik heb vandaag - en eigenlijk de hele week al - niet erg veel zin. Voel mij nog wat moe: gisterenmiddag weer hardgelopen en heb lichte hoofdpijn. De zon maakt veel goed.

Begin de kou een beetje zat te worden. 'Normaal gesproken' zouden wij er al een vakantie naar Bonaire op hebben gehad - oh, wat klinkt dat decadent! - en dat ga je dan toch een beetje missen. Maar deze zomer zal het Costa Casa Nueva worden en wie weet, mocht er een meevallertje zijn, toch wel ergens heen. Maar dat zien we wel. Duiken op Kreta of zo. Kreta. Heerlijk!

Vanmorgen weer naar de fysio geweest. Vraag me altijd af waarom die fysiotherapeuten toch altijd van die aantrekkelijke mannen zijn. Heel lastig om dan heel erg serieus de adviezen ter harte te nemen. Ik bedoel: ben dan wel getrouwd met werkelijk een schat van een man, maar kijken mag hè. Aankomen niet. Ik ben ook maar een mensch van vleesch en bloed.

Nu ik een aantal maanden met een Garmin hardloop, kan ik wel zeggen dat ik nóg meer gemotiveerd ben. Die Garmin is echt geweldig met een load aan grafiekjes en andere coole gadgets. Ik zie slechts één enkel nadeel, en dat is dat ik mijn telefoon nu niet meer meeneem met hardlopen en dus geen foto's meer maak onderweg. Aan de ene kant wel goed, want dan ben je niet afgeleid en kom je goed in je ritme, maar aan de andere kant..... Soms is het echt zó mooi en dan baal je echt dat je geen fototoestel bij de hand hebt. 

Dus moeten we maar op zoek naar een heuptas waar mijn phone in past.

Dinsdagnamiddag, toen het zo mistig was

Woensdagnamiddag, na het hardlopen

Er gebeurt niet veel spectaculairs verder en de dagen verlopen redelijk saai en eentoning: als ik thuis kom trek ik mijn werk uit en doe ik mijn thuis aan in de vorm van een vormeloze broek met een lekker warm vest en dito sokken, ga ik eten maken - meestal een opwarmertje - en plof ik neer op de bank en kijk ik mijn volgende aflevering van Borgen, waar ik onlangs aan begonnen ben met kijken. Ik snap nu wel hoe het allemaal gaat in het politieke wereldje! Dan zet ik thee wat ik met één strookje Côte d'Or BonBonBloc Truffel Pure opdrink - ja, één strookje. Kan me goed inhouden hoor! - en dan tegen half tien begin ik met opruimen om zo nog vóór tienen boven te zijn in de badkamer. Make-up eraf, 'pyama' aan en mijn koude bed in.

En dat doe ik dan vier dagen. Saai hè...?

Vapeurkes en voortgang

Regelmatig heb ik van die periodes dat ik slecht slaap. Ik heb nu weer zo'n periode. Ik slaap dan niet door, maar word een paar keer in de nacht wakker. Dat is allemaal niet zo erg, ware het niet dat je de dag erna wel weer fris en fruitig moet zijn op het werk. Koppie erbij kunnen houden. En dat lukt mij dan niet helemaal. Moet regelmatig even wat lopen, kopje koffie erbij (ik drink hooguit twee kopjes per dag) en even mijn computer/leesbril af. Want daar word ik ook zo moe van.

Pfff, even wat luciferstokjes zoeken.... 😴

Waarschijnlijk heeft dit te maken met dat ik ook weer last heb van vapeurkes. 

Opvliegers. Weliswaar niet zo heel heftig en vaak duurt zo'n periode een week of twee, drie, dan is het weer over. Maar toch heel vervelend. Ik probeer ze zo kalm mogelijk te doorstaan. En opwinding vermijden. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Slechte dagen voor openhaard liefhebbers trouwens. Haast geen wind. Er zijn echt dagen hier dat ik buiten kom en dan meurt het vreselijk naar uitlaatgassen en kerosine! Niet gezond meer. Die smog blijft gewoon als een deken hangen. Ik vind het heerlijk hoor, dit weer, maar het mag van mij wel ietsjes gaan waaien. Ik merk het ook aan mijn gerochel 's morgens. 

De administratieve lompslomp rondom de nieuwe woning nadert nu wel zijn ontknoping. Jan mag volgende maand naar de notaris en dan is in ieder geval dát deel achter de rug. Afspraken zijn gemaakt met de bouwpromotor om onze wensen te bespreken en dan kunnen ze wat ons betreft met het binnenwerk aan de slag.

Voorkant

Achterkant

Gisterenmorgen is Jan nog even wezen kijken hoe het ervoor staat, maar vanwege de kou (vorstverlet) niet veel gebeurd, enkel de steigers weg. De bouwplaats ziet er netjes uit. Overleg gehad met de Gemeente, zoals ik al had geschreven, dus nu op zoek naar een praktisch en mooi tuinhuisje. 

Bijvoorbeeld zoiets

• Er komt vloerverwarming. Overal....(!)
• De benedenvloer die wij graag zien komt er hoogstwaarschijnlijk in (egalinevloer);
• De badkamer zal naar onze wens zijn, dus niet met douchebak met tegels doorlopend in de douche, maar we moeten nog wel zelf achter het wasmeubel aan;
• Boven gaan we denk ik PVC leggen. Ik vind laminaat echt lelijk....
• De keuken wordt in eerste instantie simpel en basic, van Ikea met een losse koelkast. Fornuis is al besteld;
• Er blijft geld over voor een gashaard (jippie...!!). Mijn number 1 op de wishlist!
• En misschien zelfs voor een terras.

Als we maar kunnen douchen, koelen, koken en slapen. De rest komt later wel.

Hardlopen en bananenbrood

Het zal wel aan het weer liggen. Grauw, grijs en kil. Of dat het maandag is. Altijd last van opstartproblemen. Of dat ik het zo druk heb. Mijn hersenen staan al sinds begin december onder hoogspanning. Erg druk op mijn werk. Dat nieuwe programma. Plus nog andere zaken die ineens spelen en waar ik aan moet werken. Dan natuurlijk ons huis waar we enkel maar in de weekenden samen aan kunnen zitten. 

Nadenken over dit, nadenken over dat. Beslissingen nemen, mails maken, opvolgen en alles minutieus doorlezen en voorbereiden. Zowel op het werk als thuis.

Dan nog onze eigen overvolle agenda. De laatste maand van 2016 en dit jaar in feite nog geen weekend thuis geweest. Afgelopen weekend ons eerste weekend thuis zonder plichtplegingen, maar dat gaat volledig op aan onze woning. De komende weekenden weer niet helemaal voor onszelf. Pas vanaf 10 februari is onze agenda leeg tot maart en dan begint het feest weer: een beurs en verjaardagen.

Ik merk aan mezelf dat het heel langzaam te veel wordt. Dat wordt een keer een dag vrij om even mijn hoofd leeg te kunnen maken. Of een keer een weekend even niets. We moeten ook nog tijd vrij maken om zaken te regelen voor onze woning en de tijd gaat harder dan je denkt.

We zullen af en toe nee moeten gaan zeggen.

Ik vind dat dat moet kunnen. Men moet daar maar begrip voor hebben.

Gelukkig vinden we wel tijd om hard te lopen. Na mijn bezoek aan de fysio en het maken van een echo van mijn enkel (ik kon er geen touw aan vastknopen van die grijze, witte en zwarte vlekken op het scherm) zondagmorgen weer eens gaan hardlopen na twee weken niet. Ondanks de pijn die ik had in mijn gewone doen en laten, tijdens het lopen nergens last van of toch niet in díe mate dat het echt zeer deed. En erna ook niet.

En nu maandag, the day after, helemaal nergens last van. Ik blijf het zo vreemd vinden.... Afijn, als het hardlopen de pijn doet verdwijnen, moet ik maar blijven lopen. 

Overigens was het zondagmorgen wel ijzig koud: -6. Kouwe benen en kouwe jatten. Maar die handen worden na een poosje wel lekker warm en de rest komt wel weer op temperatuur onder de douche en door het verse roereitje als ontbijt. Ik was zelfs tevreden met mijn tijd ondanks dat ik er wel moeite voor moest doen.

En het was weer zo vreselijk mooi in het bos! Het is jammer dat ik nu loop met een Garmin en geen telefoon meer mee heb. Dus heb ik ook geen foto's. Zo vroeg op zondagmorgen dan zit het meer vol met ganzen. Veel Canadezen, maar ook Nijl- en Kolganzen. Die slapen daar. Dan hoor je ze gakken en trompetteren en dan stijgen ze groepje voor groepje op, op weg naar de groene weilanden waar ze - tot grote ergernis van de boeren - het gras opvreten en de boel onderschijten. 

Zaterdagmiddag even lopend naar het centrum.

Langs een fort wat deel uitmaakt van
de stelling van Amsterdam

Speltbloem en zelfrijzend bakmeel.
Voor mijn bananenbrood...

De drukke randstad...

Met zelfs natuur. Als je maar goed kijkt.

En daarna aan de slag met het maken van bananenbrood volgens het recept van Jeroen Meus.

Bananenbrood in progress

Sfeerbeeld keuken

Klein wereldje en een TAG

Het weekend gaat sneller voorbij dan je denkt. Zo ben je blij dat het vrijdagmiddag is, denk je: o, zalig weekend. Zo gaat de wekker om zeven uur en moet je met je voeten op het koude laminaat richting badkamer met vloerverwarming...Dat dan weer wel.

Dan kijk je naar buiten en zie je een hele klein wereldje en denk je: oei, als Jan daar maar niet al te veel last van heeft! Die was vanmorgen rond 06.00u al op weg naar de Gemeente in onze toekomstige woonplaats om te vragen wat we mogen qua tuinhuis, want die hebben we écht nodig. Maar toen ik hem belde tegen negen uur, zei hij dat het wel meeviel en dat het enkel 'gewoon' druk was (normaal rijdt hij tegen 05.00u weg).

In ieder geval is het zo dat wij een tuinhuis van 12 m2 mogen zetten zónder vergunning. En dat mag niet op de plek waar de garage is voorzien, waar ik op zich niet rouwig om ben.

En omdat het maandag is en mijn hersenen zo verwikkeld zitten als tegendraadse spaghetti, maar even een TAG ingevuld, die ik vond op de site van Kliefje.

De 'lekker volwassen' TAG

Wat is het meest onvolwassen eten dat je de afgelopen week hebt gegeten? Ik kan helaas niets bedenken hierbij. Geen ijsco, geen boterham met hageslag of pindakaas, geen suikerspin, geen patat met frikandel, geen lolly, geen fristie....

Hoe vaak ga je vóór 22:00 uur naar bed? Bijna iedere dag. Ik heb mijn slaap nodig. Meestal lig ik er vóór 22.00u in. Soms zelfs in het weekend ook.

Wat is het laatste kinderprogramma dat je hebt gekeken? Frozen op TV. Engelse versie. Ik vind de humor die in die tekenfilms zit heerlijk.

Wat is het laatste dat je bent vergeten? Dat weet ik niet meer.

Ben je wel eens in je pyjama naar buiten geweest? Als ik al een pyama zou hebben dan zou ik dat zeker wel doen. Toevallig heb ik vrijdagmiddag een pyamabroek gekocht en ik moest zaterdagmorgen iets weggooien in de kliko en dan loop ik gewoon naar buiten. En iedereen ziet mij. Bovendien: vroeger als ik kampeerde liep ik altijd in pyama naar de toilethokjes. Who cares?

Wat is je meest ranzige gewoonte? Een beetje gespiekt bij Kliefje, maar als je van die oorknopjes in hebt, gaat daar zeep achter zitten. Dat heeft zo'n raar luchtje, maar op één of andere manier kan ik het niet laten daaraan te ruiken. Scheten laten. Is dat ook ranzig?

Hoeveel enkele sokken heb je in je kast/la liggen? Zeker een paar.

Welke lelijke emoji gebruik je wel eens? Ik gebruik niet veel emoji's. Gun mezelf de tijd er niet voor dat op te zoeken.

Wat is je meest nerderige eigenschap? Ik dacht eerst dat het een typfout was en dat er moest staan 'nederig'. Maar een eigenschap als nerd: ik ben fan van het eerste uur van Star Trek en verder alle SF films die langs komen. Star Wars wat minder (de eerste film vond ik echt waardeloos).  Komt ook omdat ik me mateloos interesseer in alles wat met wetenschap te maken heeft. Ik snap niet alles, maar vind het wel erg boeiend.

Wanneer is voor het laatste het eten dat je kookte mislukt? Wat was het? Het laatst wat bij mij mislukte was een croquembouche. Een wát? Een torentje van soesjes. Dat wilde niet hard worden, of ik heb gewoon de konus er te snel afgehaald. Een miezerig hoopje soesjes was het gevolg.

Welke tik komt bij je naar boven als je je ongemakkelijk voelt? Ik ga op mijn vingers bijten en op mijn lippen en ik moet vreselijk naar de WC dan. 

Wat was de laatste rekening die je “verstopte”? Ik verstop geen rekeningen, want ik betaal alles zelf.

D-day en vloeren

Vandaag is het voor mij ook een beetje D-day. Niet alleen wordt vanavond NL tijd D. Trump ingeaugurkt, voor mij gaat vandaag het nieuwe programma écht de lucht in. Dat programma waar ik mee bezig was op mijn werk. Een nieuw HR programma, waarmee ze hun vrije dagen én hun loonstroken kunnen zien. En ook nog eens op een pracht van een app. Het leuke is dat ik tot nu toe nog niet echt negatieve feedback heb gehad.

Dus beetje trots ben ik wel. Mezelf maar een klein schouderklopje geven.

Verder voel ik mij vandaag bijzonder niet fit. Zwaar hoofd alsof er weer een virus op de loer ligt. Als het maar bij loeren blijft. Maar weer voor de zekerheid een grog nemen vanavond (en nee, dat is geen smoesje om aan de drank te gaan). 

Vanmiddag ga ik een echo laten maken van mijn enkel. Donderdagmorgen was ik even bij de fysio die tenminste wel meteen werk maakte van mijn klachten. Hij stelde voor om een echo te laten maken om te zien of het werkelijk PTT is en zo ja in welk stadium. Hij kan daarop zijn behandelplan maken. Ik hoor dan ook meteen vanmiddag of ik zondag kan hardlopen ja of nee. Aangezien het zondag weer prachtig weer wordt, zou het wel lekker zijn als ik even een rustig duurloopje mag doen.

Nu de keuken uit het huis gehaald is (figuurlijk), voel ik me wel een stuk vrijer. Ondanks het feit dat je je inderdaad niet erg populair maakt bij de bouwpromotor, gaan we toch proberen onze zin en smaak door te drijven. Dat is dus gelukt bij de keuken.

Nu nog de vloer. Even afhankelijk van de prijs 'krijgen' we op de begane grond én in de badkamer vloerverwarming. Dat is natuurlijk bijzonder aangenaam. Ik heb het nu ook deels in mijn huis en ik kan je zeggen: echt zalig. Er zijn weinig dingen zó comfortabel als vloerverwarming.

Van vloerverwarming wil je dan natuurlijk volop genieten, dus het beste is om een harde vloer te nemen: tegels of PVC of wat wij graag willen: betonlookvloer. 

Zoiets (foto Decochip)

In mijn huidige woning in de keuken, hal en WC heb ik een zogenaamde egalinevloer. Daar is op de cementdeklaag een laag egaline gegoten wat een beetje vlammend is uitgespateld. Daarover heen twee laklagen en dan krijg je een harde industriële vloer. Nadeel van de vloer is wel dat deze kan scheuren, wat bij mij dan ook gebeurd is in de keuken, maar wat wel dat extra industriële karakter geeft. Voordeel is dat het gemakkelijk is in onderhoud en als je het zat bent je er zó een andere vloer overheen kunt leggen. Of dat nu tapijt is, PVC of hout. En het is uniek: niemand anders heeft zo'n vloer.

Mijn egaline vloer (en een deel van het schiereiland)

Leuk als je een mail krijgt terwijl je dit stuk zit te tikken dat de tegelvloer uit de aanneming gehaald wordt en we dus zelf de vloer mogen doen. Yippie!! Zo langzamerhand wordt het dan toch echt ons droomhuis met de vloer en de keuken die we écht willen. En nog voor weinig ook.

De aanpak is dan wel iets anders dan we oorspronkelijk gepland hadden, want we kunnen waarschijnlijk één en ander pas ná de oplevering doen. Hoewel de bouwpromotor zelf heeft voorgesteld zijn gegevens aan de vloergieter door te geven. Waarschijnlijk om al tijdens het project de vloer te kunnen doen. Zou wel handig zijn, want dat betekent dat we toch wel in een soort af-huis komen (behalve dan dat de keuken er nog niet in zit).

Zo langzamerhand krijg ik wel weer zin in het project. 

Winterfoto's

Ik voel mij om één of andere reden erg opgewonden. Niet in de erotische betekenis van het woord, maar meer de opgefokte variatie, geen rust kunnen vinden, kriebels in de buik, lippen stuk bijten variatie.

En ik weet niet waarom. Ik zit me suf te piekeren waar dat gevoel vandaan zou kunnen komen, maar ik heb geen idee. Het zullen de hormonen wel weer zijn die een loopje met me nemen. Je moet toch iets de schuld geven.

We gaan niet te veel kletsen vandaag. Enkel een paar foto's die ik gisteren heb gemaakt in het 'bos' hier. Enjoy in silence....

Keukens

Gisteren was het werkelijk práchtig buiten! Alle bomen waren wit en het was ijskoud. Jammer dat ik moest werken. 

Gisterenmiddag niet hardgelopen: teveel last van mijn enkel. Ik loop nu door omstandigheden anderhalve week niet (tja, jagen en weekendje Oostende zijn ook leuk en bovendien ook hele dagen buiten) en het gekke is dat ik steeds meer last krijg van mijn blessure (ook wel Posterior Tibial Tendonitis, denk ik toch...). Dus ik loop niet en toch is het pijnlijker. Ik vind dat heel vreemd. Dus heb dat ook gemaild naar een fysio-centrum hier en ik kon  vanmorgen al langs komen. Toch eens horen wat ik wel en vooral wat ik niet moet doen. Het moet natuurlijk niet chronisch worden. Dus nam dan even het zekere voor het onzekere, ondanks dat ik juist door hard te lopen minder pijn heb.

Nog even een korte update van ons huis: wij hebben aan de bouwpromotor nu gevraagd om de stelpost van de keuken uit de aankoopsom te halen en hij is daar wonder boven wonder mee akkoord gegaan. We krijgen nu een credit voor die kosten.

Dan schakel ik direct door en denk ik o jee, nu moeten we dus zelf aan de slag. Wat weer andere aandachtspunten oproept als:

• wat voor keuken gaan we dán installeren?
• wie gaat die keuken plaatsen?
• wanneer gaat de keuken geplaatst worden?

Ik heb natuurlijk wel een soort plaatje in mijn hoofd wat ik makkelijk míjn keuken zou willen noemen: beetje stoer, niet zo strak, niets glimmends, hoeft ook niet high-tech te zijn, maar huiselijk, warm en praktisch.

Zomaar een greep uit keukens van internet afbeeldingen waar ik mij wel thuis in zou kunnen voelen.

Op het internet hebben wij nu een bedrijf gevonden wat Ikea keukens verbouwt. Koak heet het bedrijf. Nu hadden wij toch al het idee om een Ikea keuken te gaan zetten en als dit dan nog eens helemaal aangepast kan worden aan wat wij mooi vinden, is dat helemaal top.

Afhankelijk van waar we voor kiezen is plaatsing óf voor een vakman óf we doen het zelf. Met een Ikea keuken moet het geen probleem zijn. En plaatsing doen we toch pas ná de oplevering. Dan lopen we ook niemand in de weg en er zijn zat alternatieven voor een paar weken zonder keuken. Heb ik toen toch ook moeten verzinnen tijdens mijn eigen keukenverbouwing. De BBQ die nu bij mij boven op het dakterras staat, kan dan naar WO en qua afwassen.... Ach, beetje kamperen is ook niet erg. Als het goed is wordt de woning in de zomer opgeleverd dus dan is het lekker warm buiten.

Dus nu dat van de baan is, de andere trajecten goed opvolgen en afspreken met de bouwpromotor op regelmatige basis op de werf (bouwplaats). Jan kan dat mooi doen op weg naar mij of op weg naar zijn werk. Ik hoef dan niet iedere keer op en neer te rijden. 

De afspraken lopen, wij staan op scherp, de zon schijnt dus laat het maar komen!