Pasta met courgette, zalm en gedroogde tomaat

Dit recept heb ik zelf verzonnen en maak ik regelmatig voor mezelf. Het is lekker, gezond en ook nog eens snel klaar. De zoutige smaak van de gedroogde tomaten én de balsamico azijn geeft dit gerecht een heerlijke smaak.

Voor in een koolhydraatarm dieet vervang je de reguliere pasta voor volkoren pasta.

Pasta met courgette, zalm en gedroogde tomaat

Bereidingstijd: 15 minuten

Hoeveelheid is in principe voor 2 personen (maar ik eet het in m'n eentje op).

Nodig:

spaghetti voor twee personen

1 hele courgette, in blokjes

1 stuk verse zalm, in blokjes

1/3 pot gedroogde of halfgedroogde tomaten, in stukjes

Italiaanse kruiden

zout, peper

Balsamico azijn

Olijfolie

Bereiden:

• Kook de pasta zoals aangegeven op de verpakking.
• Verhit de olijfolie (scheutje) in een hapjespan. 
• Voeg de in stukjes gesneden courgette toe en een afgestreken eetlepel Italiaanse kruiden en bak even 2 minuten.
• Voeg dan de in stukjes gesneden gedroogde tomaten toe, eventueel inclusief de olie die er vanaf komt en bak deze gedurende 4 minuten mee.
• Voeg wat zout naar smaak toe.
• Houdt ondertussen de tijd van de pasta in de gaten: als deze nog 5 minuten moet, doe dan de zalm bij het courgette mengsel.
• Bak het mengsel al omscheppend zodat de zalm gaart.
• Voeg wat vers gemalen peper naar smaak toe.
• Giet de pasta af.
• Doe deze in een (voorverwarmd) diep bord.
• Schep het courgettemengsel erover.
• Giet er wat balsamico-azijn over, ongeveer afgestreken eetlepel, naar smaak. Maakt het wel af...

Variaties:

Je kunt hier eventueel nog een handjevol kappertjes aan toevoegen en wat verse tomaten (zoals op de foto).

De courgette kan je ook nog met een teentje knoflook erbij aanbakken.

Als je nog wat over houdt (wat ik me niet kan voorstellen), dan kan je dit de dag erna nog heerlijk opwarmen als lunch.

Bon appétit.

Betonplaat gestort

De betonplaat voor het tuinhuis is gestort. Nu moet het uitharden en over een dikke twee weken komt het tuinhuis erop. Dat hebben we nodig om onze spullen alvast deels over te brengen, omdat we in het huis zelf niet voldoende opslagruimte hebben.

Op de tweede foto zie je hoe het tuinhuis is gesitueerd in onze tuin. Het hek links duidt de scheiding aan tussen onze tuin en dat van de buren, wat overigens nog te koop staat. Beide kanten staat nog te koop trouwens. Dus we kunnen voorlopig lekker ons plan trekken qua schutting of grensafscheiding.

Een echte dikke vette gesloten schutting zal het denk ik niet worden, maar meer zoiets, van wilgentenen:

Hoewel ik dit hieronder ook wel erg mooi vind. Veel natuurlijker en meer de stijl waar ik van hou. De hoge plantjes moeten we er nog wel even bijfantaseren, want voorlopig zal alles kaal en klein zijn 

(foto's: internet. o.a. Pinterest).

Vloer tuinhuis

Er gebeurt weer iets:

Aanhangwagen vol cement

Blijkbaar is er al water....

Vloer voor ons tuinhuis 

En nog een mooie foto gevonden van een BGE meubel dus Jan kan aan de slag. Heeft iemand nog een WorkMate die die toch niet meer gebruikt?

(foto van het grote www)

Weekend #16

Een vrij druk weekend achter de rug met boodschappen op vrijdagmiddag, een lekker bakkie flat-white bij Barista en de verhalen van Jan over het storten van de vloer voor het tuinhuis. 

Maakt mijn ongeduldigheid alleen maar erger.

Zaterdagmorgen was ook best druk. Na een wat slechte nacht vrij lang blijven liggen tot een uur of een uur of negen, ontbijten en even naar het tuincentrum omdat de O-ring van het filter van de vijver vergaan is en het filter lekt dus. Dat had ik al gezien: ik moest steeds water bijvullen. Maar de O-ring hadden ze niet op voorraad dus is nu besteld. Hopelijk houden de vissen het nu even vol zo zonder filter. 

Nog even naar de doe-het-zelver verfspullen halen, want als het tuinhuis wordt geplaatst moet deze behandeld worden met beits. Dus drie blokkwasten, wat kleine kwasten, emmers, schuurpapier, zooi.

En dan richten de Lange Duinen bij Soest waar we hadden afgesproken met vrienden. Die hadden we al zó lang niet gezien! En ondanks de griep van ééntje, toch een eindje gewandeld over de zandverstuiving met hun (nieuwe) hond en even bijgekletst. Ik had voor de verandering weer eens mijn échte camera bij me, en dat vind ik dan toch net even weer wat leuker dan een iPhone.

Dan mee naar hun woning waar we nog gezellig hebben geborreld en lekker hebben gegeten. Het was weer aangenaam en gezellig. Volgende keer in ONS huis! [wink wink].

Zondag hebben we hardgelopen. Vanwege een evenement in het park konden we niet ons vertrouwde rondje lopen. Dan maar vanuit huis weg en 6 km gelopen. Het lopen ging weer met de nodige moeite. 

Ik blijf volhouden in de hoop dat het eens weer wat lekkerder zal gaan...

Na het lopen natuurlijk weer lekker ontbeten met scrambled eggs, bacon, tomaat en avocado met een flinke bak yoghurt met banaan en aarbei ernaast. Lekker hoor. Aandachtig zitten kijken naar Eigen Huis en Tuin en daar kwam een pergola langs die ik ook heel graag aan de achterkant van ons huis wil hebben straks. Je moet nu toch een klein beetje zo hier en daar je ideetjes opdoen.

- deze dus -

's Middags zijn we nog even naar een groot tuincentrum geweest wat open was om te gaan kijken naar terrastegels. We willen straks niet te lang wachten met het (laten) aanleggen van een terras en het is best lastig om een keus te maken. Het tuincentrum waar we waren is gigantisch groot met ook een hele grote keus aan boompjes. Volgens mij staat onze tuin nu al stampvol met bomen als ik alles zou planten waarvan wij zeggen: Oh, die wil ik wel! En die ook! En die is ook mooi!

Nog even staan kwijlen bij de BGE (Big Green Egg). Ik denk dat-ie er ooit echt wel een keer komt. We kijken er nu al geloof ik tien jaar naar en we krijgen het niet uit onze kop, dus ooit zal het er wel van komen. De medium dan, zonder pootjes en zijtafeltjes en andere dingetjes. De bedoeling is dat de BGE in een tafel komt met zo'n gat erin waar die perfect in past. 

Zoiets als hierboven. Maar die gaan we dan wel zelf maken.

Tegen de tijd dat we thuis waren - auto ook nog even door de wasstraat getrokken - was het tegen vijf uur. Tijd om te eten: heerlijke gebakken witlof (lekker gekarameliseerd!) met reevlees met een heerlijk sausje en wilde rijst. Zitten smullen! Bij de thee nog het laatste restje Struisvogellikeur (advocaat). Zo lekker! Mjammie!

Hardlopen, de tuin, het huis en yoga

Afgelopen woensdagmiddag weer hardgelopen. Ik had erge stramme en pijnlijke spieren (overgang, ja ook dat hoort erbij!) dus het ging wat moeilijk. Ik heb er 5km uitgeperst en heb ruim een halve minuut trager gelopen per kilometer. En toch ben ik altijd tevreden dát ik het gelopen want erna voel je je zo super! Dit keer zónder muziek in mijn oortjes, maar wel vergezeld door het vogeltjeskoor. En wat gebrom van zwaar materieel vanwege de opbouw van het parcours van Mudmasters wat (blijkbaar) in dit park gaat plaatsvinden komen weekend. Dus voor ons hardlopers voor zondagmorgen een ander parcours zoeken. 

Komt wel in orde.

Op deze klimmuur kon ik wel lekker mijn rek- en strekoefeningen doen. Van mij mogen ze 'm laten staan. Ik doe dat normaal altijd op de kliko's die her en der staan.

Dan nog weer even mijn tuin: alles bloeit en bloeit bijna ondanks de kou. 

Ooievaarsbek. Groeit je hele tuin door. Wel leuk hoor, maar wel opletten. Als je na de bloei de bloemetjes wegknipt, bloeit de plant weer opnieuw.

De Tamron tulpen bloeien nog steeds. Ik heb op kantoor een doos gevonden vol met oude verschrompelde bolletjes. Heb ze maar meegenomen maar ik weet niet of dat ooit nog gaat goed komen. Als het wel goed komt, heb ik straks in WO alvast een mooi tulpenveldje.

  

De mannetjesvaren begint op te krullen. Dat gaat ineens heel snel. Voor je het weet is het weer een volledige plant.

Het stuk tuin met de yucca - waarvan ik de bloeitoppen alweer heb verwijderd, anders wordt-ie topzwaar en kan de plant gewoon afbreken - en de druivenrank nog helemaal kaal, maar wel vol in de knop. Deze plant gaat straks naar WO en staat deze zomer voor het laatst in mijn tuin hier.

De vingerplant voelt zich helemaal top! Groeit langzaam - het is eigenlijk toch ietwat te koud hier in Nederland - maar als het zo blijft gaan met die warme winters, kan het nog wel wat worden.

De vijgenboom gaat vrij traag. Toch nog iets te fris voor deze mooie boom. Hij is nu nog erg klein, maar gaat straks ook naar WO en daar zoek ik een mooi, warm plekkie voor 'm uit. 

Citroenmelisse.

De blauwe druifjes geven nog niet op. Toch een voordeel van een fris voorjaar.

En er is weer wat beweging bij onze woning:

gaten voor waterafvoer en ventilatie in het plafond van de bijkeuken richting badkamer. Het grote gat zit goed, de twee kleinere ernaast niet. Typisch. Dat is de reden dat je heel regelmatig moet gaan kijken op de werf of het goed gaat. Je kan het nog zo goed uitleggen, er gaat altijd wel iets fout.

Gat onder de achterdeur ten behoeve van waterleiding en elektra voor naar de tuin en het tuinhuis.

De bak waar het beton in wordt gestort voor het tuinhuis. Over drie weken wordt daar het tuinhuis op gezet.

Gisterenavond weer naar yoga. Ik had het nodig. Niet zo'n heel goede dag gisteren. Beetje drukke agenda en moeilijke onderwerpen, dus mijn hoofd zat vol gisterenavond. 

We nemen het geklets - zeker aan het begin van de les - maar voor lief: ik ben daar voor mezelf en niet voor een ander.

Volgens de juf had ik een perfecte omgekeerde gebedshouding, dus er moest een foto van worden gemaakt mét ketting.

Dit ben ik dus van achteren gezien.

Vorst

Need I say more

Weinig fiducie

Afgelopen zaterdag zijn wij even naar ons nieuwe huis gereden net over de grens in België onder Zeeuws-Vlaanderen. Meetjesland heet die streek, naar het schijnt een erg mooi gebied.

Ons nieuwbouwhuis stond er nog net zo bij als een week of drie geleden, toen Jan daar was op weg naar mij. Even langs de woning rijden. Het is maar een kleine omweg. We konden zien dat de hemelwaterafvoeren waren aangelegd, langs het huis liepen zo de regenput in. We hebben twee putten voor de woning: een regenwaterput en een strontput. Dat laatste wist ik niet: ik dacht dat we gewoon op het riool zouden worden aangesloten. Blijkbaar niet. Maakt mij ook niet uit. Ik heb geen ervaring met strontputten en weet dus ook niet hoe dat werkt. Hier in Nederland betaal je rioolbelasting en hoe dat in België gaat, met name daar, weet ik niet.

Toen ik daar zo door de woning liep, kreeg ik wel lichtelijk buikpijn hoor. Toch wel beetje nerveus voor de dingen die komen gaan. In onze situatie blijft het toch wel apart. Ik ga er nog niet wonen. Het is wel 'ons' huis wat betekent dat we het samen hebben uitgezocht en dat het ons samen aan staat. Letterlijk is het niet mijn woning. Ik hou mijn eigen woning hier in Nederland, want ik blijf werken - moet nog blijven werken - om dan over een jaar of acht definitief daar naartoe te verhuizen.

Hoe dat in de praktijk zal gaan, weet ik nu nog niet. Er is weinig fiducie dat ik dit ga volhouden bij mensen om mij heen. Daarom praat ik er ook weinig over en rep ik eigenlijk helemaal niet (meer) over de woning.

De bedoeling is dat ik er zeg maar drie van de vier weekenden naar toe rij vanuit mijn werk. De bedoeling is dus ook dat ik minder ga werken. Zoals ik dat nu heb bedacht: ik rij de donderdagmiddag daar naar toe (twee uur en een kwartier rijden) en maandagmorgen rond half negen rij ik weer terug. Dan ben ik in theorie rond kwart voor elf op het werk. Daar is over gesproken en ik heb daarvoor een akkoord. 

De week dat ik niet naar WO ga, hoef ik niet minder te werken en kan ik gewoon de hele week op het werk zijn. En bovendien kan ik flexibel zijn met zo'n rooster. Als het eens uitkomt om hier te blijven is er geen man overboord en kan dat gewoon.

Een groot nadeel van minder werken is dat het er behoorlijk inhakt qua salaris. En ook qua pensioenopbouw. Dat is iets wat ik nu heel lastig kan inschatten, want mijn kosten thuis worden waarschijnlijk minder (minder gas en elektra), maar niet zoveel minder dat het mijn 'minder salaris' volledig compenseert. Maar ik weet ook uit ervaring wel dat je je plooit naar wat je hebt.

Dus dat is niet de grootste twijfel. De grote vraag is of ik het volhou. Heen en weer rijden, meer weekenden daar dan hier, wordt dat wel 'mijn' thuis, ga ik me er goed bij voelen, wat ligt daar en wat blijft hier, ga ik leven als een nomade, vind ik daarin mijn rust of juist niet? De enige manier om het uit te vinden is door het te doen. Neemt niet weg dat ik er soms al over nadenk, maar die gedachten druk ik vrijwel direct weg omdat ik er nerveus van word. Het is gissen. Hypothetisch denken over dingen en situaties waar ik totaal geen ervaring mee heb. Ik wil niet dat de mensen om mij heen die er geen vertrouwen in hebben gelijk krijgen. En ik ben daar gewoon bang voor. Omdat ik het niet weet!

Ik heb altijd gezegd: goh, woonde je maar een uur dichter bij. Dan zou ik veel vaker naar je toekomen. Oostende is gewoon een roteind rijden. Alles mee drie uur, maar vaker doe ik er vier uur over. Het is van hier tot daar druk, soms zelfs - voor mijn idee - één lange file. Zeker op de tijdstippen dat ik kan rijden. En ik rij gewoon ook niet graag in België. 

Nu wordt die afstand twee uur (dat laatste kwartiertje is van de snelweg af, nog even dat laatste loodje naar de bestemming). Dat scheelt significant. Het enige knelpunt wat we straks hebben is Rotterdam. Want ik rij dan volledig via Nederland, door Zeeland, tunnel door. Makkelijk zat. Kost je een tientje per week (tunnel) maar ik heb dat tientje er duizend keer liever voor over dan over die rampzalige ring om Antwerpen te moeten rijden. 

Dus ik zie het eigenlijk best wel zitten. De weg is prima, de weg is mooi, goed te doen, geen obstakels en bijna van begin tot eind snelweg. Wat is nou twee uur? In Amerika doen ze daar niet moeilijk over. Relatief dus. Ik heb mijn Tuppertrut Peugeot 107 ingeruild voor iets meer auto zijnde VW Polo dus dat zit ook snor. Lekker muziekje op en tuffen maar. 

Ik kan haast niet wachten om het in de praktijk te brengen. Kijken of het meevalt. Of ik me erin kan vinden. Of ik rustiger word. Of ik 'afstand' kan nemen van mijn huidige huisje. Of ons huis mijn nieuwe thuis wordt. 

Zoveel onzekerheden.... Zo spannend....

Paasweekend

Een lekker lang paasweekend achter de rug. Ondanks dat het misschien wat fris was, was ik best tevreden over het weer. De zon scheen toch regelmatig en dat maakt mij sowieso altijd een stuk vrolijker. Er is altijd wel een plekje uit de wind waar je kan genieten van die heerlijke warmte op je huid.

Zaterdag zijn wij even 'op en neer' gereden dan onze woning in wording. Nog niet veel gepasseerd sinds Jan zijn laatste bezoek. Het is paasverlof in België dus dan gebeurt er ook niets. Nog wel even wat foto's genomen voor later, om te zien waar de putten liggen. We hebben dus een regenput voor de deur waar alle HWA's naar toe lopen en (volgens mij) ook een sceptic tank (strontput). Afijn, dat laatste is nieuw voor mij maar niet persé vervelend.

Onze tuin met uitzicht over de velden.

De voorkant met de twee putten en nog een gele dop.
Geen idee wat dat is. Elektra?

Het was eigenlijk mijn bedoeling om daarna een beetje te gaan sight-see-en, maar eer dat we weg reden van de woning was het drie uur en om dan nog uitgebreid even te gaan kijken in Sluis of Cadzand, dan zou het wel erg laat worden eer we weer thuis waren.

Op BinnensteBuiten hadden we die vrijdag iets voorbij zien komen van een struisvogelboerderij tussen Sluis en Waterlandkerkje. Dat kunnen we 'straks' met de fiets doen als we willen. Even een advocaatje halen (struisvogellikeur). Maar nu waren we toch in de buurt dus zijn we er even langs geweest.

Het stelt op zich niet heel veel voor, maar het is wel leuk om die grote kippen eens van dichtbij te zien. Je kunt ze zelfs aaien als je die grote kop een beetje in de smiezen houdt. 

En er een foto van maken is niet zo simpel: die beesten zitten geen moment stil.  Dus niet alle foto's even scherp.

Zondag waren we wat laat wakker. Normaal hardloopdag, maar ik had geen zin die morgen. Gewoon normaal ontbeten met een boterham met kaas, dus geen paasontbijt, geen scrambled eggs (want: niet gelopen). Lekker lang tafelen, beetje babbelen, beetje lummelen zoals een zondag hoort te zijn.

Tegen half één kreeg ik toch ineens de kriebels om te gaan lopen. Het weer was niet al te denderend, dus ik verwachtte dan ook geen mega drukte in het park. Als het zo mega druk is, loop ik daar niet graag. Dus hardloopkleding aan, muziek in en even 6,5 km gelopen. 

De bergingdeur heeft een tweede laag gehad en het plafonnetje boven de voordeur ook. Ziet er weer strak uit.

Maandagmorgen is Jan even gaan hardlopen en heb ik een echt paasontbijt in elkaar gedraaid (met dank aan BinnensteBuiten!): zalm op toast met eiersalade en quiche met groene asperges. 

Zalm op toast met eiersalade.

De tweede paasdag ontbijttafel.

We hebben lekker wat in de tuin gerommeld. Ik heb al mijn tomatenstekjes in een grotere bak uitgezet. Als al deze plantjes echt gaan aanslaan en het ook nog gaan doen, krijgen we straks een mega oogst aan tomaten. Dat wordt veel pasata maken...

ps. Ik ben nog niet helemaal tevreden over de lay-out van de blog, dus zal denk ik nog wel veranderen...